මැණික් පුටුවට යුද්ධ වැදුණ නාග ගෝත්‍රික රජවරුන්
මැණික් පුටුවට යුද්ධ වැදුණු නාග ගෝත්‍රික රජවරුන්
ප්‍රෞඩ ඉතිහාසයකට උරුමකම් කියන ශ්‍රී ලංකාවේ අතීත අභිමානයන් බොහෝ දුරට වැළලී ගොස් සත්‍ය ඉතිහාසයට වඩා වෙනස්ම ඉතිහාසයක් මේවන විට මතුවෙමින් පවතී. උදාහරණ ලෙස මහා වංශය විසින් දක්වා ඇති පරිදි මෙරට රාජාවලිය ආරම්භ වනුයේ එනම් ලංකාවේ පළමු රජු ලෙස විජය රජු හදුන්වාදී ඇත. එහෙත් විජය කුමරා ලංකාවේ රජවීමට ප්‍රථම මෙරට විශිෂ්ට රජවරු සිටි බවට ඕනතරම් ඉතිහාස සාක්ෂ්‍ය ඇත. රාවණා රජු මේ මුලු ලක්දිවම අගරජු වශයෙන් රාජ්‍ය පාලනය කළ බවත්, මහෝදර, චුලෝදර, මණි අක්ඛික වැනි රජවරුන් මේ ලක්දෙරණේ තම රාජ්‍යයන් පාලනය කළ බවටත් ඉතිහාසය සාක්කි දරයි.
මෙම ලිපිය මගින් මා විග්‍රහකිරීමට බලාපොරොත්තුවනුයේ බුදු රජාණන් වහන්සේ ජීවමානව සිටි කාලයේ මෙරට ඇතිවීමට ගිය මහා මිනිස් සංහාරයක් වැලැක්වූ අවස්ථාවක් හා ඊට සම්බන්ධ අතීත කතාවයි. තවද මෙම සිදුවීම මේ රටේ ඉතිහාසය තුල කෙතරම් වෙනස් ආකාරයට මිනිසුන්ගේ සිත් තුල ජනිත කරවීමට උත්සාහ කර ඇත්ද යන්න පිළිබදව ඔබගේ බුද්ධියට මත විමසුමක් ලබාදීම සදහායි. ලංකාවේ බොහෝ ඉතිහාස ලේඛනවල දක්නට ඇති පරිදි චුලෝදර හා මහෝදර නම් නාග ගෝත්‍රික රජවරුන් දෙදෙනා මැණික් පුටුවක් (මිණි පළග) සබැදිව ඇතිකරගත් තෘෂ්ණාව හේතුකරගෙන එකිනෙකා මරාගැනීමට යුධ වැදීමට ගිය අවස්ථාවේ බුදුරජාණන් වහන්සේ වැඩමකර එම ව්‍යසනය වැලැක්වූ බව සදහන් වේ.
මහෝදර යනු ශ්‍රී ලංකාද්වීපය එකළ පාලනය කළ අගරජුයි. ඔහුගේ අගනගරය මහිංයංගණය ලෙස සදහන් වේ. මහෝදර මහ රජු යටතේ ප්‍රාදේශිය නායකයන් දෙදෙනෙක් තම ප්‍රාදේශීය රාජ්‍යයන් පාලනය කොට ඇත. එනම් මණි අක්ඛික (කැළණිය) හා චුලෝදර (නාගදීපය) යන නාග ගෝත්‍රික රජවරුන් වේ. චුලෝදර යනු මහෝදර රජගේ එක කුස උපන් නැගණියගේ පුත්‍රයාය. එනම් මහෝදර සහ චුලෝදර යනු මාමා සහ බෑණාය. මෙම නාග ගෝත්‍රික රජවරුන් තිදෙනාම ඉතාමත් ධාර්මික හා යහත් චරිතයන්ගෙන් හෙබි විශිෂ්ට රජවරුන් බව ඉතිහාසය සාක්කි දරයි.
මහෝදර රජුට ඉතාමත් රූමත් දියණියක් සිටි අතර ඇය නමින් මණිමේඛලා නම් විය. මණිමේඛලා කුමරිය සිය පියාණන්ගේ අඩිපාරේ යමින් ධාර්මික ජීවිතයක් ගෙවූ අතර ඉතා ගුණවත් හා බුද්ධිමත් තැනැත්තියක් වූවාය. මෙම රූමත් කුමරියගේ සිත් ඇදගත් තරුණයා වූයේ මහෝදර රජුගේ බෑණනුවන් වූ කඩවසම් චුලෝදර රජුයි. මෙම සම්බන්ධය සබැදිව ඉතා දැඩි ලෙසින් සතුටු වූයේ මහෝදර මහ රජුය. දෙමව්පියන්ගේ ආදරය හා ආශීර්වාදය මැද මෙම තරුණ යුවල විවාහපත් වී ඉතාමත් ප්‍රීතිමත් යුග දිවියක් ආරම්භ කළෝය. මෙම විවාහය වෙනුවෙන් මහෝදර මහරජුගෙන් තම දියණිය වෙත ඉතා වටිනා තෑගී භෝග රාශියක් ලැබූ අතර එයින් වඩාත්ම වටිනා ත්‍යාගය වූයේ මැණික් ඔබ්බවන ලද රන් පුටුවකී. මෙය තම දියණිය ඉතා ආදරය කළ වස්තුවක් වූයෙන් එය චුලෝදර වෙත මහෝදර මහ රජු විසින් ත්‍යාගයක් ලෙස ලබාදෙන ලදී. මහත් වූ ආදරයකින් හා සෙනෙහසකින් වෙලී ඉතා මනරම් දිවි පෙවතක් ගෙවූ මෙම යුවල පිළිබදව මහෝදර නා රජුත් අනෙකුත් නෑදැ හිත මිතුරාදීනුත් නිතර සුබ සිතිවිල් මවන්නට ඇත.
එකල මෙම ද්වීපයේ බ්‍රාහ්මණ වංශිකයන්ද සිටි අතර ඔවුන් විසින් වාර්ෂිකව එළුවන් සහ ගවයන් දහස් ගණන් ඝාතනය කරමින් යාගහෝම, බිලි පුජා ආදි කටයුතු සිදුකරනු ලැබීය. රජුගේ පුරෝහිත ආදි වැදගත් තනතුරු දරන ලද්දේ බ්‍රාහ්මණයන් බැවින් මේ සදහා රාජ්‍ය අනුග්‍රහයද නොමදව ලැබෙන්නට ඇත. මණිමේඛලා කුමරිය හා චුලෝදර රජුගේ විවාහයෙන් පළමු වර්ෂයේදීදී මෙවැනි යාගහෝම සිදුකරන ලද අතර එහිදි අහිංසක සත්වයන් දහස් ගණනින් ඝාතනය කිරීම දෑසින් දුටු අතර මේ සබැදිව මහත් කලකීරීමට පත්වූවාය. ඉතාමත් බුද්ධිමත් හා විචාරවත් තරුණියක් වූ මණිමේඛලා කුමරිය මෙම යාග හෝම වල නිෂ්චල බව හා අරුත් ශුන්‍ය බව මැනවින් වටහගෙන සිටියාය.
ඒ අනුව තම ස්වාමියා වූ චුලෝදර රජු කැමති කරවාගෙන මෙම නිර්දය සත්ව හිංසාව නැවැත්වීමට කටයුතු කළාය. ඉතා දිගුකලක් තිස්සේ පුරුද්දක් වශයෙන් කරගෙන ආ මෙම යාගහෝම සිදුකිරීම නැවැත්වීමට චුලෝදර රජුගේ කැමැත්තක් නොතිබුණත්, තම ආදරණීය බිරිදගේ සිත සතුටුකරවීමට සදහා චුලෝදර රජතුමා බ්‍රාහ්මණයන්ගේ දෝෂ දර්ශන හා විවේචන මධ්‍යයේ මෙම සත්ව හිංසාව නතර කර දමන ලදී. මේ සබැදිව මිථ්‍ය දෘෂ්ඨික බ්‍රාහ්මණයන් රජුකෙරෙහි මෙන්ම මණිමේඛලා කුමරිය කෙරෙහි දැඩි වෛරයක් හා ඊර්ෂ්‍යාවක් ඇතිකරගන්නා ලදී. මෙහි අවාසන ප්‍රතිඵලය වූයේ බ්‍රාහ්මණයින්ගේ කුමන්ත්‍රණයකින් අහිංසක මණිමේඛලා කුමරිය උග්‍ර විෂක් ශරිර ගතකර ඝාතනයට ලක්කිරීමයි.
මෙම කුරිරු සිදුවීමෙන් චුලෝදර රජු දැඩි කම්පනයට පත්වූ අතර එය දැනගත් විගසම මහෝදර මහරජුන්ද ශෝකයෙන් විලාප තබන්නට විය. තමා මහත් සේ ආදරය කළ තම සුරතල් දියණිය අකාලයේ මියගිය සොවින් මහෝදර මහරජු දැඩි සිත්තැවුලෙන් කාලය ගත කරන්නට විය. එසේම තම රූමත් තරුණ බිරිදගේ අකල් මරණයෙන් චුලෝදර රජුද සිටියේ කලකිරීමෙන් හා දැඩි ශෝකයෙනි.
තමාගේ ආදරණීය දියණියගේ සිහිවටනයක්වත් තමා සතුව නොමැති බැවින් ඇය විසින් පරිහරණය කරන ලද මැණික් පුටුව තමා වෙත සිහිවටනයක් මෙන් ලබාදෙන ලෙස මහෝදර විසින් චුලෝදර රජුගෙන් ඉල්ලීමක් කළේය. එහෙත් තමන් විසින් පණටත් වඩා ආදරය කළ කුමරියගේ වියෝවෙන් තැවෙමින් සිටි චුලෝදර රජු මෙම ඉල්ලීමෙන් කණස්සල්ලටත් විමතියටත් පත්වූ අතර බ්‍රාහ්මණයින්ගේ නොයෙක් අදහස් අනුව නොමග යමින් සිටි මනසින් යුතුව ස්වකීය මාමණ්ඩියගේ ඉල්ලීම ප්‍රතික්ෂේප කරන ලදී.
මෙම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම එක් අතකින් දියණියක මිය ගිය පියෙක්‍ හට කරන ලද අසාධාරණයක් මෙන්ම තමන් යටතේ පාලනය වන ප්‍රාදේශිය පාලකයෙකු විසින් තම රජුන්ට එරෙහිවීමක් ලෙස මහෝදර මහරජු සිතන්නට ඇත. එහි වරදක් නැත. එසේම චුලෝදරද තම ආදරණීය බිරිදගේ සිහිවටයක් වූ මැණික් පුටුව ලග තබාගෙන සිටීමෙන් කිසිදු වරදක් සිදුකර නොමැති බව පෙනීයයි. කෙසේ වෙතත් මෙම රජවරුන් දෙදෙනාම බ්‍රාහ්මණයින්ගේ කුමන්ත්‍රණ හමුවේ එකිනෙකා අතර මතභේදාත්මක තත්වයකට පත්වූ අතර එය යුද්ධයක් දක්වා වර්ධනය විය. මෙහිදි මහෝදර නාග රජුගේ ප්‍රාදේශිය පාලකයෙක්‍ වූ මණිඅක්ඛික රජුටද යුද්ධය සදහා සහභාගීවීමට සිදුවිය. ඒ මහෝදර රජුගේ අණ පරිදිය.
කෙසේ වෙතත් මෙම තුන් රාජධානිවලම සියළු සේනාවන් නාගදීපයේදී එකිනෙකට මුණගැසී යුද්ධ වැදීමට ආසන්නම මොහොතේ මහා කාරුණිකයන් වහන්සේ වැඩම කර ඔවුන්හට ධර්මදේශනා කර මෙම ආරවුල නිරාකරණය කළ බවත්, එහිදි මැණික් පුටුව බුදු රජාණන් වහන්සේ වෙත පුජා කළ බවත් සදහන් වේ.
