සහානුභූතිය හා ආචාරශීලීත්වය
අන්තර් පුද්ගල සන්නිවේදනයේ දී සන්නිවේදකයා විසින් ග්‍රාහකයා තේරුම් ගැනීමක් ග්‍රාහකය විසින් සන්නිවේදකයා තේරුම් ගැනීමක් සිදු කල යුතුය. සන්නිවේදකයා විසින් ග්‍රාහකයාගේ චිත්ත ස්භාවය තමන්ට ආරෝපනය කර ගැනීම සන්නිවේදකයා තුල පවතින සහානුභුතියයි. එසේම ග්‍රාහකයා විසින් සන්නිවේදකයාගේ චිත්ත ස්වභාවය තමන්ට අරෝපණය කර ගැනීම ග්‍රාහකයා තුල ඇති විට සහානුභූතියයි. මෙම දෙයංශයේම සහානුභුතියක් තිබිමෙන් සන්නිවේදනය සාර්ථක වේ.
සමාජිය ජීවිතය සාර්ථකව ගත කිරීමට නම් දැඩි සමාජ සබදතාවක් ඇති කර ගත යුතුය. එම සබදතාව ඇති කර ගැනීමට නම් ඉතා යහපත් සන්නිවේදනයක් දෙදෙනා අතර තිබිය යුතුය. එහිදී අනෙකාගේ දුක සැප තේරුම් ගැනීමට තරම් ශක්තියක් තිබිය යුතුය. සාමාන්‍යෙයන් සහානුභුතියෙන් යුතු පුද්ගලයෙකු අන්‍යයන් කෙරෙහි කරුණාවන්තය එසේ කරුණාවන්ත වන්නේ අන්‍යයන්ගේ සිත තේරුම් ගෙන ඇති නිසාය. එනම් සහානුභූතියෙන් යුතු පුද්ගලයෙකු සමාජයේ කැපී පෙනෙන ලෙස හැසිරෙන බව දක්නට ලැබේ. ඔවුන්ට සමාජයේ ඉතා හොද පිළිගැනීමක් ඇති වන අතර ඒ තුලින් ඔවුන්ගේ සමාජයේ පැවැත්ම යහපත් වේ.
සහානුභූතිය නිසා තවත් කෙනෙකුගේ චිත්ත ස්වභාවයෙහි මතුපිට දකිනවාට වඩා චිත්ත ස්වභාවයට ඇතුලත දකින්නට හැකියාව ලැබේ. කෙනෙකුගේ මතුපිට ස්වභාවය ඉක්මවමින් යටි සිතේ පවතින දේවල් එදිනෙදා ක්‍රියාකාරකම් වලදී මතුව එයි. කෙසේ නමුත් එම මතුපිට ස්වභාවයන් හා යටි සිතේ ස්වභාවයන් එක්ව ඔහුගේ හැසිරීම් රටාව තීරණය වේ. යම් පුද්ගලයෙකු තුල සහානුභූතිය ඇත්නම් ඔහුට අනෙක් පුද්ගලයාගේ සියලු ක්‍රියාකාරකම් තේරුම් ගත හැකිය. අන්තර් පුද්ගල සන්නිවේදනයේ මෙය වැදගත් වන්නේ ඒ නිසාය.
සහානුභූතිය අත්දැකීම් ප්‍රමාණය මත වර්ධනය වන්නකි. මා විසින් ඇසුරු කරනු ලබන පුද්ගලයෙකුගේ මානසික ස්වභාවයන් හා ක්‍රියාකාරකම් පිළිබද ඊට පෙර මා ලබා ඇති අත්දැකීම් ප්‍රමාණය වැඩි නම් මට ඔහු තේරුම් ගැනීම පහසුය. එනම් සහානුභූතිය මා සතුව පවති. පරිශීලනය කරනු ලබන සාශිත්‍ය කෘති වෙනත් කෘති වලින් තව කෙනෙකුගේ මානසික තත්වය තේරුම් ගත හැකිය. එම කෘති වල අඩංගු හි ඇති චරිත ලක්ෂණ තේරුම් ගත හැකිය. ඒ සහානුභූතියයි.
ආචාරශීලීත්වය.
අන්තර් පුද්ගල සන්නිවේදනයේ දී යකු විසින් ග්‍රාහකයෙකු වෙනත් ග්‍රාහකයෙක් විසින් සන්නිවේදකයෙකු වෙතත් කරනු ලබන කිරීම ආචාරශීලීත්වය ලෙස අප දකිමු. ආචාරශීලීත්වය යනු පද්ගලයෙකු තවත් පුද්ගයෙකු දක්වන ගරු කිරීම ලෙස සාමාන්‍ය සමාජයේ ඇති පිලිගැනීමයි. මෙහිදී කතා බහ කරන වචන ඔවුන්ගේ ඉරියව් වලින් සහ ඔවුන්ගේ හැසිරීම් ඒ බව ප්‍රදර්ශනය කෙරේ. යම් කිසි දෙදෙනෙ අතර සිදුවන සන්නිවේදනයක් ස්වභාවය තේරුම් ගත හැකි එක් ක්‍රමයක් වන්නේ ආචාරශීලීත්වයයි.
සමාජ සම්බන්ධතා පිළිබදව සමාජයෙහි ඇත්තේ මිශ්‍ර හැගීමකි. එනම් එක් එක් සමාජන්හි එක් සබදතා වලට ලබා දී ඇත්තේ විවිධ වටිනාකම්ය. උදාහරණයක් ලෙස
දෙමාපියන් දූ දරු සබදතාව පෙරදිග රටවල දක්වන ආකාරයට විරුද්ධ ආකාරයකින් බටහිර රටවලට දක්වන බව පෙනේ. පෙරදිග රටවල ආගමික පසු බිමක් සහිත සමාජ පිළිගානීම් වලින් යුක්ත වේ. ඒ හේතුවෙන් පෙරදිග සමාජයන්හි දැඩි විනය ස්වභාවයකින් සමාජසබදතා පවත්වාගෙන යයි. කෙසේ නමුත් ඕනෑම සමාජයක ආචාරශීලිත්වයේ පදනම වන්නේ එම සමාජ සම්බන්ධතා පිළිබද සමාජයේ ඇති පිළිගැනීමයි.
ආචාරශීලීත්වය යනු ප්‍රදර්ශණය වන හා අන් අයට දැනෙන දෙයකි. එය අන් අයට නොදැනෙන්නේ නම් ආදාරශීලීත්වයේ කිසිදු ඵල ප්‍රයෝජනයක් නොලැබේ. උදාහරණ ලෙස ගුරුවරයෙකු අනෙක් පස හැරී සිටියෙදී ගුරුවරයාට ආචාර කරන සිසුවෙකුගේ ආචාරශීලීත්වය පිළිබද ගුරුවරයා කිසිවක් නොදනී. එවිට ගුරුවරයාට සිසුවාගේ ආචාරශීලීත්වය නිසා ඇති වන යහපත් ප්‍රසන්න හැගීම ඇති නොවේ.
අන්තර් පුද්ගල සන්නිවේදනයේ දී ඇති වන ආචාරශීලීත්වය මගින් සන්නිවේදනය සදහා ඇති කරණුයේ ප්‍රසන්න වාර්තාවරණයකි. එහි අවසන් ප්‍රතිඵලය සන්නිවේදනය සාර්ථක වීමයි.
