ලෝවාමහාපාය
ක්රි.පූ. 2 වැනි සියවසේදී කරවන ලද මෙම ගොඩනැඟිල්ල ශ්රී මහා බෝධියටත් රුවන්වැලි සෑයටත් අතර නැගෙනහිර පැත්තේ පිහිටා තිබේ. අද එහි දක්නට ඇත්තේ පරාක්රමබාහු රජතුමා විසින් එක් පේලියකට මහා ගල් කුලුණු 40 බැඟින් පේලි 40 ක මුලු ගල්කණු සංඛයාව 1600 කින් යුත් ගොඩනැඟිල්ලේ නෂ්ඨාවශේෂය.
දුටුගැමුණු රජතුමා විසින් කරවන ලද ලෝවාමහාපාය ගොඩනැගිල්ල උපෝසථාඝරයකි. වෙනත් ආකාරයකට පැවසුවහොත් පොහොය ගෙයකි. නැතහොත් සීමාමාලයකි. දුටුගැමුණු රජතුමා මේ සුවිසල් උපෝසථාඝරය කරවා මහා විහාරවාසී භිකෂූන් වහන්සේලාට පූජා කළ බව වංශකථාවල සඳහන් වේ.
දුටුගැමුණු රජතුමා ලෝවාමහාපාය ඉදිකිරීමට සිතා ඊට අවශ්ය සැලසුම් ලබා ගත් අයුරු මහා වංශයේ මෙසේ සඳහන් වේ.
නුඹ වහන්සේලාටම දිව්ය මන්දිරයක් සමාන වූ ප්රාසාදයක් කරන්නෙමි. දිව්ය විමානයකට ගොස් එහා ආකාරයට සිතියමක් මට ගෙන්වා දෙන සේක්වායි කී සේක. ඒ අනුව දෙව් ලොවට වැඩිය මහ රහතන් වන්සේ නමක් භරණී නම් දෙවඟනගේ විමාණයෙහි සැලැස්ම මහ රජතුමාට දැක් වූ ආකාරය මහා වංශයේ මෙසේ විස්ථර කරයි.
ඒ ස්ථවීරයෝ තුමූ තව්තිසා දෙව් ලොව වඩනෝ ඒ පහය දැක දැහිඟිලෙන් වස්ත්රයෙක් හී ඒ චමත්කාර සිතියම් කොට ගෙන එතැනින් නැවතී ආගමනය වස්ත්රය සංඝයාට දැක්වූහ.
සංඝ තෙම එම වස්ත්රය රැගෙන රජු කරා යැවූ සේක. ඒ දැක සතුටු සිත් ඇත්තා වූ රජ තෙම උතුම් වූ ආරාමයට අවුත් ඒ සිතියමේ ආකාරයට උතුම් වූ ලෝහ ප්රාසාදය කරවූහ.
වංශකථා වල තොරතුරු අනුව මෙහි උස අඩි 200 ක් හා පළල අඩි 200 කින් යුත් නව මහල් ගොඩනැගිල්ලක් බවයි. එවකට මුහුදේ යන එන අයෙකුටද පෙනුන බවට ඓතිහාසික වර්ණනාවලින් පැහැදිලි වේ.
ලෝවාමහාපායේ මහල් නවය මේ ආකාරයෙන් වෙන් විය. පහත මාලය පෘථග්ජන භිකෂූන් වහන්සේලා සඳහා ද, දෙවන මහල ත්රිපිටකධාරී සංඝයා වහන්සේලා සඳහාද, සිවුවන හා පස් වන මහල් මාර්ග ඵල වලට පැමිණි මහා සංඝරත්නයට වෙන් විය. ඉහලම මහල් වල මහරහතන් වහන්සේලා වැඩ විසූහ.
මහා වංශයේ විස්තර කෙරෙන අන්දමට ප්රාසාදය තව්තිසා දෙව් ලොව සුදර්මා සභාව මෙන් සරසා තිබූ බවත් ගොඩනැඟිල්ලේ මධ්යයේ වෛශ්රමණ දිව්ය රාජයාගේ නාරි වාහනය මෙන් රත්න මණ්ඩපය ඉදි කොට තිබුණි.