කෝලම් නාටක 1
ශ්‍රී ලංකාවේ ගැමි නාටක
දේශීය වශයෙන් ප්‍රසිද්ධව පවත්නා වූ නර්ථනයන්, නාටක හා අනෙකුත් කලා කර්මාන්තයන් අතරින් ගැමි නාටක වර්ග හතරක් හදුනාගත හැකිය. එනම්,
- කෝලම් නාටක
- සොකරි නාටක
- නාඩගම්
- රූකඩ යි.
ඉහත සදහන් කරන ලද මෙම නාටක මේ වන විට අභාවයට පත්වෙමින් පවතී. ඇතැම් ඒවා අභාවයට ගොස් හමාරය. මෙම නාටකයන් සියල්ලටම නර්තක කලාව හා සම්බන්ධය. නර්තන කලාවෙන් පෝෂණය ලබා ඇත. නර්තනය සම්බන්ධ යැයි පවසන්නේ මේ කිසිවක් නිශ්චලව සිට සිදු කරනු ලබන ක්‍රියාවන් නොවන නිසාය. තාලය හා අංග චලනයන් සමග මෙම සියල්ල සිදුවන නිසා මෙය නර්තන කලාව සම්බන්ධ වී ඇති බව මනාව පැහැදිලි වේ.
කෝලම් නාටක
පහතරට නර්තන ක්‍රමය සමග බැදුනු කෝලම් නාටක වර්තමානය වන විට අභාවයට යමින් පවතින නාටක අතරින් එකකි. මේවා ඉතා අලංකාරව, දර්ශනීයව රග දක්වනු ලබන නාටක ක්‍රමයකි. අතීතයේදී බොහෝ කෝලම් නාටක දක්නට තිබුනද අද වන විට ඉන් දක්නට ඇත්තේ ඉතා සුළු ප්‍රමාණයක් පමණි. දැනට ඉතිරි වී තිබෙන අංගයන්ද රග දක්වන අවස්ථා විරලය.
කෝලම් නාටක රග දක්වනු ලබන්නේ රාත්‍රී කාලයේය. මේ සදහා යොදා ගනු ලබන භූමිය සබය, සභාව, තානායම්පොළ ආදී නාමයන්ගෙන් හදුන්වනු ලබන අතර වඩාත් ප්‍රචලිත, ප්‍රසිද්ධ නාමය වනුයේ “සබය” යන්නයි. මේ සදහා තොරා ගනු ලබන්නේ බොහෝ ඉඩ කඩ ඇති එළිමහන් ස්ථානයකි. ඇතැම් අවස්ථා වලදී මෙම රංග භූමිය වටා කණු සිටුවා ලණුවක් අදිනු ලබයි. පසුව එම සීමාව ගොක්කොළ වලින් හැඩවැඩ කිරීමද දක්නට ලැබුණි. මෙම නරඹන්නන් , ප්‍රේක්ෂකයන් මෙම සීමාවෙන් පිටත සිටිය යුතු විය. සබයට පිවිසෙන ස්ථානයේ වෙස් අත්ත නම් අංගයක් ඇති අතර ඉතා ශක්තිමත්ව කණු දෙකක් දෙපස සිටුවා එය ගොරක අතු වලින් හෝ වෙනත් අතු වලින් වසා ගැනීමෙන්, ආවරණය කර ගැනීමෙන් වෙස් අත්ත නිර්මාණය කරගනු ලැබුණි. වෙස් මුහුණු ආදීදෑ තැම්පත් කර තැබීමටත් නාට්‍ය රග දක්වන්නන් හට හැඩවැඩ වීම් ආදීදෑ සිදු කර ගැනීම සදහා සබයේ පසෙකින් පොල්අතු මඩුවක් නිර්මාණය කර, සකස් කර තිබුණි. එසේම සබයට දකුණු පසින් සතර වරම් දෙවිවරු උදෙසා මල්පැලක් සැකසීමද සිරිතක්ව පැවතුනි. කෝලම් නාටක රග දැක්වීමට ප්‍රථමයෙන් ඒ සදහා සහභාගී වන සියළුම දෙනාම මෙම මල්පැල ඉදිරියට පැමිණ ආශිර්වාද ලබා ගැනීමත්, අවසර ලබා ගැනීමත් සිරිතක්ව පැවතුණි.
මෙම කෝලම් නාටක ක්‍රමයේ ආරම්භය සියවස් තුන හතරකට වඩා ඈතට විහිදී නොයන බව ඇතැමුන්ගේ මතය වුවද කෝලම් නාටකයේ ආරම්භය මහා සම්මත රාජ කාලය දක්වා දිව යන බව විවිධ කථා වලින් හෙළිවේ. කෝළම් නාටකයේ ආරම්භය පිළිබද විවිධ මතිමතාන්තර කිහිපයක් දක්නට ඇත. ඉන් ප්‍රකට ජනප්‍රවාදයකට අනුව සමා සම්මත රජුගේ බිසවගේ දොලදුක් කථාව පෙන්වා දිය හැකිය. මෙම දොළදුක සන්සිදුවීමට රජු බොහෝ උත්සහයන් ගත් නමුත් එය කිරීමට නොහැකි වීම නිසා රජු බොහෝ කනස්සල්ලට, කනගාටුවට පත් විය. රජුගේ මෙම කනගාටුව දුටු සක් දෙවියෝ එයට සුදුසු යැයි හැගෙන ප්‍රතිකර්මයක් කරන ලෙස විශ්වකර්ම දිව්‍ය පුත්‍රයාට දැනුම් දුන්හ. විශ්වකර්ම දිව්‍ය පුත්‍රයා සදුන් ලීයෙන් සකස් කරන ලද වෙස් මුහුණක් සහ එම වෙස් මුහුණ පැළදගෙන රංගනයේ යෙදෙන ආකාරය දැක්වෙන පොතක්ද රජුගේ උයනේ තැබූහ. මෙය දුටු උයන්පල්ලා වහවහා එම පොත සහ වෙස්මුහුණ පිළිබද රජුට දැනුම් දුන්නහ. පසුව රජු පුරෝහිතයන් යොදවා උයනේ තබා තිබූ වෙස් මුහුණ සහ කථා පොත යොදා ගනිමින් නාකට රග දක්වනු ලැබූ අතර එම නාට්‍ය නැරඹීමෙන් පසුව බිසවගේ දොළදුක සංසිදී ඇය සුවපත් වූ බව දක්වා ඇත.
