පාරම්පරික වෙස් මුහුණු ශිල්පීන් වෙස් මුහුණු තැනීමට ගසක් කපන ස්ථානයේ සිට වෙස් මුහුණු තනා අවසන් වන මොහොත දක්වා පහත ආකාරයට ක්රියා කරනු ලබයි.
වෙස් මුහුණු තැනීම සදහා වෙල් කදුරු ගසක් කැපීමට පෙර එම ගසේ මුල මල්, බුලත් තටුවක් තබා එම ගසට අරක් ගත් යම් කිසි දේවතාවෙක් සිටීනම් එතැනින් වෙනත් ස්ථානයකට යන ලෙස අයැද සිටී. පසුව හොදින් වැඩුනු වෙල් කදුරු ගස කපා එහි මද කොටසින් වෙස් මුහුණු තනා ගැනීමට අවශ්ය ලී කොටය වෙන් කරගනු ලබයි. අනතුරුව ලී කොටයේ හරි මැදින් මැදි ඉර ලකුණු කර අනෙක් බෙදුම් ඉරි ද නිර්මාණය කර ගනු ලැබේ. පසුව නියනක් ආධාර කර ගනිමින් වෙස් මුහුණේ හැඩය මතු කරගනු ලබන අතර මෙයට බර ගසා ගැනීම යනුවෙන් පවසනු ලැබේ. මෙසේ බර ගසන ලද ලී කොටය මාසයක පමණ කාලයක් දුමෙහි තැබීම සිදු කරනු ලබයි. මෙසේ සිදු කරනු ලබන්නේ ලීයේ ඇති ජලය ඉවත් කර සැහැල්ලු භාවයට පත් කර ගැනීම සදහාය. පසුව ඇස්, කන්, නාසය ආදිය පැහැදිලිව මතු කර ගැනීම සිදු කරනු ලබයි. පසුව මාස තුනක පමණ කාලයක් නැවතත් දුමෙහි තබනු ලැබේ. ඉන් පසු තියුණු උල් පිහියක් ආධාර කර ගනිමින් වෙස් මුහුණෙහි කැටයම් නිර්මාණය කර ගනු ලබයි. අනතුරුව සිදු කරනුයේ වෙස් මුහුණ මැදීමයි. මේ සදහා අතීතයේදී බුදැලියා නම් ශාක පතු විශේෂයක් භාවිතා කරනු ලැබූ අතර වර්තමානයේ දී වැලි කඩදාසි භාවිතා කරනු ලබයි. අනතුරුව කොහු ලණු වලින් බුරුසුවක් සාදාගෙන නැවත වතාවක් වෙස් මුහුණ මදිනු ලබයි. මෙයින් ගැටිති ආදිය තිබෙන ස්ථාන නැති වී යනු ඇත. මකුළු මැටි යනුවෙන් හදුන්වනු ලබන සුදු පැහැති මැටි විශේෂයක් ජලයේ දියකර සුදු පැහැති කුඩක් එන තෙක් එය රෙදි කඩකින් හොදින් පෙරා ගනු ලබයි. පසුව එම මැටි තල් ගසේ ලාටු සහ දෙරන තෙල් සමග මිශ්රකර වෙස් මුහුණෙහි ආලේප කරනු ලබන අතර එය අල්ලියාදු ඝෑම ලෙස හදුන්වනු ලබයි. මෙසේ පදනම් ආලේපයක් තැවරූ පසු වෙස් මුහුණ වර්ණ ගැන්වීම ආරම්භ කරනු ලබයි. අනතුරුව නැවත වාරයක් වෙස් මුහුණ ඔපමට්ටම් කරනු ලැබේ. මෙමගින් සිදුවන්නේ දිස්නයක්, දීප්තියක් ඇති වීමයි. මෙය සිදු කරනුයේ පහනක් දල්වා රත් වූ තෙල් තල් කොළයක් මතට දමා එම තල් කොළය ආධාර කර ගනිමින් මැදීමේ කටයුතු සිදු කරනු ලබයි. මේ වන විට මුලින් තිබූ ලී කොටය අලංකාරවත් වෙස් මුහුණක් බවට පත් වී තිබේ.
කෝලම් නාටකය සදහා විවිධ වාද්ය භාණ්ඩ උපයෝගී කර ගනු ලබයි. මේ සදහා යොදා ගනු ලබන ප්රධාන වාද්ය භාණ්ඩය ලෙස පහතරට යක්බෙරය හැදින්විය හැකිය. මෙය රුහුණු බෙරය, දික් බෙරය, දෙවොල් බෙරය ආදී විවිධ නාමයන්ගෙන් හදුන්වනු ලබයි. බෙර වාදකයන් දෙදනෙක් හා හොරණෑ වාදකයෙක් කොලම් නාටකයේ දී සහභාගී වේ.
කෝලම් නාටකය පැවැත්වීමේ අරමුණු කිහිපයක් අපට දැකගත හැකිය. එනම්, විනෝදාස්වාදය, සමාජ ශෝදනය, පූජාර්ථය ආදී වූ විවිධ අරමුණු දැකිය හැකිය. මෙහි ප්රදාන අරමුණ ලෙස විනෝදාස්වාදය දැක්විය හැකිය. කෝලමා, කොලම් කිරීම ආදී වූ නාමයන්ගෙන්, යෙදුම් වලින් කොලම් යන වචනය බිදී ආ බව පැහැදිලිවම දැකගත හැකිය. එසේම සමාජයේ ජීවත් වන ඇතැම් පුද්ගලයන්වේ වැරදි ක්රියා කලාපයන් විවේචනයට, උපහාසයට ලක් කරමින් එම අශෝබන චරිත සුචරිත චරිතයන් බවට පත් කිරීමට ද මෙය භාවිතා කරන්නට ඇත. කෝලම් නාටකයේ ආරම්භය දැක්වෙන කථා පුවතට අනුව මෙම කෝලම් නාටකයේ අරමුණ පූජාර්ථයයි. විවිද පුද්ගලයන් විවිද මති මතාන්තර ඉදිරිපත් කරනු ලැබුවද වැඩි නැඹුරුතාවයක් පවතින්නේ විනෝදාස්වාදය උදෙසාය.