ජන කවි 2

පතල් කවි

 අප සමාජය තුළ විවිධාකාරයේ රැකියාවන් කරන පුද්ගලයන් ජීවත් වෙති. ඒ අතරින් පතල් හෑරීමද එක් රැකියාවකි. මොවුන් මේ රැකියාවේ නිරතවන්නේ දරුවන්, බිරිද, දෙමාපියන් බඩගින්නේ තැබීමට නොහැකි නිසාය. නැතිනම් මෙම රැකියාව බොහෝ භයානක වූ එකකි.  මිනිරන් පතල්, මැණික් පතල් ආදී ලෙස විවිධ පතල් වර්ග දැකිය හැකිය. මේවා ඉතා ගැඹුරට විහිදී යයි. ඇතැම් ඒවා බඹ හැටක්, හැත්තෑවක් පමණ ගැඹුරට හාරන ලද පතල් ඇත. මේවා ඇතුලේ දැඩි සීතලක් මෙන්ම දැඩි අදුරක්ද පවතී. පතලේ පතුලට බසින විට මොවුන්ගේ සිතට එන හැගීම් කවි ආකාරයෙන් පවසනු ලබයි.

වළ ඇතුලේ සොල්දර වාසනාවන්

සොල්දර උඩට දබරේ වාසනාවන්

දබරේ උඩට දම්වැල් වාසනාවන්

දුප්පත් අපට පතලේ වාසනාවන්

මී වදේ ලෙසට ඉල්ලම සොයාගෙන

එම වදේ ලෙසට කටු පණ තියාගෙන

ආයුදේ ලෙසට ඉල්ලම් කටු රැගෙන

මේ සදේ පතල් වල ඉල්ලම් කපන

ඉන්නේ දුම්බරයි මහ කලු ගලක්                           යට

කන්නේ කරවලයි රට හාලේ                            බතට

බොන්නේ බොර දියයි පුරුවේ කල                      පවට

යන්නෙත් කවදාද මව්පියෝ දකින්                        නට

ඉර පායා එනකොට රැස් විහි                          දෙනවා

සද පායා එනකොට තරු දිලි                         සෙනවා

මල් පිපිලා සුවදට බමරුන්                             එනවා

ලද නුඔ මතක් වෙන කොට හදවත                    දනවා

කිරිමදු කෙළ කිරිමදු කොළ කිරි                     අම්මේ

කිරට අඩන අත දරුවෙකි මම                        අම්මේ

අනුන් දෙන බතට වග බොහොමයි                   අම්මේ

ඈත හිටන් කටහඩ පානුය                             අම්මේ

වල ඇතුලේ සොල්දරෙ වාසනාවන්

සොල්දරෙ උඩින් දබරේ වාසනාවන්

දබරෙ උඩින් දම්වැල වාසනාවන්

දුප්පත් අපට පත්ලේ වාසනාවන්

දඩිබිඩි ගගා කරනා වැඩ රටවටියේ

රට වෙඩිදමා කඩනා කලුගල් කැටියේ

මඩයට තියෙන මිනිරන් ගන්නා සැටියේ

උඩයට කරන අයට දෙන්නේ අඩුපඩියේ

දෝත මුදුන් තබමින් සුරිදුන් වදිමු

සෑම සියලුදෙවි උතුමන්ට පින් දෙමු

දන්න දන්න තාලෙන් සීපද කියමු

දෝස දුරලවා අපි ගමරටවල යවමු

දුම්බර කන්ද පාමුල මිනිරන් පතලේ

බැහැලා බඹ තිහක් කළුගල සිදුරු කලේ

බස්නාහිරට දෝනා දෙක ගමන් කළේ

විස්තර කියමු දුම්බර මිනිරන් පතලේ

මිනිරන් පතල හරියට අපෙ ගෙදර වගේ

බත් දෙන කෝකියා අපෙ අම්ම වගේ

ගියන අප්පු හරියට ලොකු අයිය වගේ

ලෝඩර හරියටම මහසෝන වගේ

ඉර පායා එනකොට රැස් විහි දෙනවා

සද පායා එනකොට තරු දිලි සෙනවා

මල් පිපිලා සුවදට බමරුන් එනවා

ලද නුඔ මතක් වෙන කොට හදවත දනවා

නෙත් දෙක සේම මගෙ පොඩිපුතා නුඹට

අත්දෙක සවිය නැත කලුගල් විදින්නට

පත්වූ සැණින් අවසර ඉල්ලාම සිට

අතහැර වරෙන් පුතණුවනේ නුඹ ගමට

මහත්තයෝ මා කී දේ අහනවද

අතේ තිබෙන කරගැට පොඩි බලවද

පොතේ තිබෙන පඩි ගණනත් කියනවද

ගමට යන්න පඩි තුන්ඩුව ලැබෙනවද

ජේත්තුවට කටු මිටි අරගෙන යනවා

මාත්තුවට බෙහෙතුත් අරගෙන යනවා

වාත්තු කළ ලෙසට මතුවට පවතිනවා

දෙහි ගහ වෙලේ දෝනා දකුණට යනවා

කිරිමදු කොල කිරිමදු කොල කිරි අම්මේ

කිරට අඬන අත දරුවෙකි මම අම්මේ

අනුන් දෙන බතට වග බොහොමයි අම්මේ

ඈත හිටන් කටහඬ පානුය අම්මේ

කරවනැල්ල ස්ටේසම ටිකට් දෙන

රුවන්වැල්ල කන්තොරුව ලියුම් දෙන

කොටියා කුඹුර ස්ටෝරුව බඩු කිරන

මහ බෙරගලේ පතලයි අපි වැඩ කරන

සබරගමුව එළියයි පෙරහැර දාට

කබරගොයින් එන්නේ වැහි ‍පොද දාට

දඹර මඩුව පාළුයි අපි නැති දාට

දබරේ ගල් වේයන් උඩ එන පෝළිමට

මහ බෝගලට අපි ඇවිදින දුකා

ගැට්ට නැති මුට්ටි පොඩියේ උයා

කකාපනන් විස්ස ණය වෙනකොට සිතේ දුකා

සතර වරම් දෙවි පිහිටෙන් නොවන් දුකා

මන්මුලා වෙමින් මේරට පසු වෙනවා

අයියල ඉදන් තව මට දුක් දෙනවා

අම්මල පෙව්ව රන්කිරි සිහි වෙනවා

බංගලා වෙලේ දෝනාවට යනවා

දුම්බර කන්ද පාමුල ගම රා ගෙදර

මිනිරන් ගෙය යන්න කැපුවා මහ පාර

වතුරෙන් සැප හොදයි කුඹුකේ ළිං වතුර

ගන රන් රුවයි මිනිරන් කද රා ගෙදර

මී වදේ ලෙසට ඉල්ලම සොයා ගෙන

එම වදේ ලෙසට කටු පණ තියා ගෙන

ආයුදේ ලෙසට ඉල්ලම් කටු රැ ගෙන

මේ සඳේ පතල් වල ඉල්ලම් කපන

ඉරුට වැදලා ඉරුදෙවි අවසර ගතෙමි

සඳුට වැදලා සඳුදෙවි අවසරගතෙමි

පොළොවට වැදලා මිහිකත අවසරගතෙමි

ගොයමට වැදලා නෙළුමට අවසරගතෙමි