නර්තන කලාවේ දියුණුව සදහා දායක වූවන්
නර්තන කලාවේ දියුණුව සදහා දායක වූවන්
ජේ.ඊ. සේදරමන් මහතා
කටුකුරුන්ද ගුරු අභ්‍යාස විද්‍යාලයේ කථිකාචාර්ය වරයෙකු වශයෙන්ද පසු කලෙක නර්තන විෂය භාර අධ්‍යාපන නිලධාරි වරයෙකු වශයෙන්ද සේවය කරන ලද ජේ.ඊ.සේදරමන් මහතා දක්ෂ උඩරට නර්තන ශිල්පියෙක් මෙන්ම ගායකයෙකි. වාදකයෙහි. ප්‍රවිණ ලේඛකයෙක් මෙන්ම විද්වතෙකි. නර්තනය සමග යෙදන බොහෝ දේ කට පාඩම් ඇති බහුසෘතයෙකි. එසේම බලි, යාග කලාව පිළිබද විශේෂ දැනුමක් ඇති අයෙක් ලෙසද මෙතුමා හදුන්වා දිය හැකිය.
නර්තනය පිළිබද කිසිදු පතපොතක් මුද්‍රණ මාධ්‍යයෙන් ප්‍රකාශයට පත් කොට නොතිබූ අවධියක පුස්කොළ පොත් සහ අත් පිටපත් වලට පමණක් සීමා වී තිබූ ග්‍රන්ථ රාශියක් සංස්කරණය කර ප්‍රකාශයට පත් කිරීමෙන් මෙතුමා නර්තන කලාවට මහගු සේවාවක් ඉටු කරන ලදී. මෙතුමා විසින් ඉදිරිපත් කළ ප්‍රශස්ති කාව්‍ය රසය, ශුංගාරය වැනි පොත් වලින් පැරණි ප්‍රශස්ති ගීත විරහ ගීත සහ හටන් කවි වල නාද මාලාස්වර ප්‍රස්ථාර සහිතව ඉදිරිපත් කිරීමෙන් එම ගායන ශෛලය දේශීය ගීත ශෛලියක් ලෙස රට පුරා ජනප්‍රියත්වයට පත් වන්නට විය. පණ්ඩුකාභය, විජයයාවතරණය වැනි මුද්‍රා නාට්‍ය ඉදිරිපත් කිරීමෙන් මුද්‍රා නාට්‍ය කලාවටද මෙතුමා වටිනා සේවයක් කළේය.
ශාස්ත්‍රිය නර්තන අංගත් වන්නම් වැනි අනෙකුත් නර්තනත්, උඩරට නැටුම් ගුරුවරයා වැනි පොත් මගින් ඉදිරිපත් කිරීමෙන් අධ්‍යාපනික විෂයක් වශයෙන් උඩරට නැටුම් ඉගැන්වීමේදී පොදු එකගතාවයක් ලැබෙන සේ සංවිධානය කළේය.
නිත්තවෙල ගුණයා මහතා
රාජ්‍ය සම්මාන ලාභී සුප්‍රකට උඩරට නර්තන ශිල්පියෙකි. ලෝකයේ විවිධ රටවල සංචාරය කරමින් උඩරට නර්තන ප්‍රසංග පවත්වා දේශීය නර්තන ජාත්‍යන්තර තලයට ගෙන ඒම සදහා මහත් කැපවීමෙන් කටයුතු කලේය. ලෝකයේ බොහෝ රටවල් ශ්‍රී ලංකාවත් ශ්‍රී ලංකාවේ නර්තන කලාවත් පිළිබද හදුනා ගත්තේ ගුණයා මහතාගේ විචිත්‍ර රංග ශෛලිය තුළිනි.
දේශිය නර්තනය පිළිබද රසික අවධානය යොමු වී නොතිබූ අවධියකදී තමන්ගේ නර්තන හැකියාව මගින් උඩරට නර්තන සම්ප්‍රධාය කෙරෙහි උගතුන්ගේ නෙත්සිත් යොමු කරවා උඩරට නර්තනය සම්භාව්‍ය කලා මාධ්‍යක් බවට ප්‍රායෝගිකව ඔප්පු කර පෙන්වීම මෙතුමා විසින් කරන ලද විශිෂ්ඨ සේවාවකි. සාම්ප්‍රධායික වන්නම් දහ අටට අයත් නොවූ නවතම වන්නමක් ලෙස හදුන්වාදුන් “සමනල වන්නම” මෙතුමා විසින් නිර්මාණය කරන ලද නිර්මාණ වලින් එකකි. මෙතුමා විසින් උඩරට නර්තන කලාවට කරන ලද සේවයට ගරු කිරීමක් වශයෙන් ශ්‍රී ලංකා රජයේ තැපැල් දෙපාර්තමේන්තුව මගින් එතුමාගේ රූපය ඇතුළත් තැපැල් මුද්දරයක් නිකුත් කර ඇත.
එච්.එස්. සව්රිස් සිල්වා මහතා
සුවද හැන්නැදිගේ සව්රිස් සිල්වා මහතා රටේ කවුරුත් හදුන්වන්නේ තංගල්ලේ සව්රිස් සිල්වා යන නමිනි. ප්‍රවීණ ශාස්ත්‍රවේදියෙක්, දක්ෂ පහතරට නර්තන ශිල්පියෙක් මෙන්ම භාෂා ශාස්ත්‍රඥයෙකි. එසේම හසල දැනුමකින් යුක්ත වූ විද්වතෙකු හා කෘත හස්ත ලේඛකයෙකු වූ මෙතුමා වෘත්තියෙන් විදුහල්පතිවරයෙකු විය.
විශ්‍රාම ගැනීමෙන් අනතුරුව රජයේ ලලිත කලායතනයේ පහතරට නැටුම් අංශයේ කථිකාචාර්ය වරයෙකු ලෙස සේවය කළේය. නර්තන කලාව පිළීබද පතපොත විරලව තිබූ වකවානුවක “පහතරට නැටුම්” නමින් පොත් දෙකක් ලියා පළ කිරීම මෙතුමා විසින් කරන ලද විශිෂ්ඨ සේවයකි. පහතරට නර්තනය පිළීබද මුද්‍රිත මාධ්‍යයෙන් එළිදැක්වූ ප්‍රථම ග්‍රන්ථය ලෙස සව්රිස් සිල්වා මහතාගේ “පහතරට නැටුම් 1” නැමති කෘතිය හැදින්විය හැකිය. එසේම “පහතරට නැටුම් 2” යනුවෙන් තවත් පොතක් රටට දායාද කර ඇත.
මෙතුමා විසින් ඉදිරිපත් කරන රංගන වෙනුවෙන් ශ්‍රී ලංකාවේ එවකට සිටි ජනාධිපතිවරුන් දෙදෙනෙකුගෙන් සම්මානයන් ලැබී තිබේ. එයින් මෙතුමාගේ දක්ෂතාවය මැනවින් ප්‍රකට වේ. එය මෙතුමාගේ ජීවිතයේ ලද වාසනාවකි. ඒ මෙවැනි දේ සිදුවන්නේ බොහෝ කලාතුරකින් නිසාය. එතුමා විසින් පරිහරණය කරන ලද වෙස් මුහුණු, ඇදුම් කට්ටල යනාදි බොහෝ පාරිභාරික උපකරණ කොළඹ කෞතුකාගාරයේ මහජන ප්‍රදර්ශනය උදෙසා තබා ඇත.
එන්.ඒ. සිරිබෝහාමි මහතා
සබරගමු නර්තන සම්ප්‍රදාය හා බැදි ශාන්තිකර්ම පිළිබද හසල දැනුමක් සහ ශිල්පීය ප්‍රවීනතාවයකින් හෙබි පැල්මඩුල්ලේ සිරිබෝහාමි මහතා අති දක්ෂ සබරගමු නර්තන ශිල්පියෙකි. ප්‍රවීන දවුල් වාදකයෙකි. ගමේ ගොඩේ ශාන්තිකර්මයට පමණක් සීමා වී රසික අවධානයෙන් ඇත් වී තිබූ සබරගමු නර්තනය කෙරෙහි බොහෝ දෙනාගේ ඇස යොමු වූයේ සිරිබෝහාමි නැමති ශිල්ඵීයාගේ රංගන කුසලතා හේතු කොටගෙනය. රජයේ කලායතනයේ නර්තන අංශයේ සබරගමු නර්තන විෂය පිළිබදව ආරම්භක ආචාර්ය වරයා වූයේ එන්.ඒ. සිරිබෝහාමි මහතාය. එසේ සේවය කිරීම සදහා ඔහුට අවස්ථාව සැලසුනේ ඔහු සතු ශිල්පීය දක්ෂතාවය කරණ කොට ගෙනය.
සබරගමු නර්තනය අධ්‍යාපනික විෂයක් වශයෙන් පාසල් විෂය මාලාව තුළ වැදගත් තැනක් හිමිකරගෙන ඇත. එසේම අද ප්‍රසංග වේදිකාවද සබරගමු නර්තනය විසින් ජයගෙන ඇත. එහි ප්‍රවණතාවට සෘජු දායකත්වයක් සිරිබෝහාමි මහතාගෙන්ද ඉටු වී ඇතැයි සැලකිය හැක්කේ සබරගමු නර්තනය කොළඹ නගරයට ගෙන ඒම මගින් සබරගමු නර්තනය කෙරෙහි විචාරක ඇස් යොමු කරවීමට මග හෙලි කරන ලද්දේ සිරිබෝහාමි මහතා විසිනි.
එස්.පණීභාරත ගුරුතුමා
1920 පෙබරවාරි 24 වනදා හතර කොරලේ අල්ගම මැදිගමදී මෙලොව එළිය දුටුවේය. හෙතෙම පානිස්වාමි විය. තම බාප්පා අල්ගම කිරි ගණිත ගුරුතුමාගෙන් උඩරට නර්තන ශිල්පය ඉගෙන ගැනීම ආරම්භ කර එහි ප්‍රවීණත්වය ලත් විය. පහතරට, සබරගමු සම්ප්‍රදායන් හිද, බෙර වාදනයන් හිද, අති දක්ෂ වූ මෙතුමා බලි, යාගය, මූර්ති හා චිත්‍ර කලාව පිළිබදව ද ප්‍රගුණ කල ඉතා කෙටි කාලයකින් දක්ෂතා පෙන්වීය.
