මංගල ගායනාව
ජන කවිය
සාහිත්‍යය නම් පාඨක සිත් සතන් තුළ රසවත් හැගීම් ඇතිවන පරිද්දෙන් නිර්මාණය කරන ලද ගද්‍ය හා පද්‍ය කෘතියයි. සාහිත්‍ය කරුවගෙ අරමුණ රස නිෂ්පත්තිය යි. ජීවිතය පිළිබඳ අපූර්ව අත්දැකීමක් ඇසුරෙන් පාඨකයා චමත්කාරයට පත් කිරීමට ඔහු තම සාහිත්‍ය නිර්මාණය මඟින් බලාපොරොත්තු වේ. කිසියම් සාහිත්‍ය නිර්මාණයක් උසස් ලෙස සැළකෙන්නේ පාඨකයා ඉන් ලබන වින්දනයේ අපූර්වත්වය නිසා ය. මිනිසා ට සිය විවේකය විනෝදයෙන් ගත කිරීමටත්, වෙහෙස නිවා ගැනීමටත්, සිත සන්සුන් කර ගැනීමටත්, දුක් කම්කටොලු අමතක කර ගැනීමටත් සාහිත්‍යයෙන් ලැබෙන සේවය ඉමහත් ය.
එක එක අය විවිධ ආකාරයට කතා කරනවා. එනම් මේ බස්වහර ය. මේ කරන කතාවට සෞන්දර්ය එක් වූ තැන නිර්මාණය වන්නා වූ එක් පැත්තක් තමයි ජන කවිය. මෙමඟින් ඔවුනොවුන්ගේ සංස්කෘතිය ද පෝෂණය ලබනවා පමණක් නොවෙයි එය අන්‍ය ජාතීන් අතර ද ඉමහත් ගෞරවයට පාත්‍ර වී අනන්‍යතා ගොඩනඟා ගැනීමට උත්සුක ද වනු ඇත. ජන විඥානය කරනකොට ගෙන උපත ලබන ජන කවි තුළින් ජනයාගේ බස්වහර පිළිබඳ ව තේරුම් ගැනීමට අවශ්‍ය උපකාරක ද සපයනු ලබනවා.
උගතුන් විසින් නිර්මාණය කරන ප්‍රබුද්ධ කවියට වඩා පරිසරය මත ගැටෙන දුගී ජනතාවගෙන් නිර්මාණය වන ඇතැම් කාව්‍ය වියත් වන්නේ කඳුළ, සිනහව, වේදනාව, සුන්දර ආකෘතිය අමරණීය කොට කවියට ගැබි කිරීම නිසා යැයි මම සිතමි. නිර්මලව, අව්‍යාජයෙන්, රසවත්ව ගලා එන හැඟීම් ගුවනට මුසුවන්නේ සාමූහිකත්වය ද පූර්ණ කොට ගෙන ය. තව ද වෘත්තිය ජීවිතය ද ජන කවියට පාදක කොට ගනී.
ආදිතම සිංහලයන් සීගිරියේ කුරුටු ගී ලියන්නට ඇත්තේ ගැමි වහර මනා කොට දැන ගෙන යැයි සිතෙන්නේ එකී කවියේ ඇති විදග්ධ බව නිසාවෙනි. සීගිරියෙ ද ඇත්තේ ජන කවියයි. ජන කවිය විවිධ තැන්වල එක එක ස්වරූප වලින් සිටිනවා. ඒ විතරක් ඇයි ජන කවියේ ශබ්ද මාදුර්‍යද එම අවස්ථාවට උචිත බවක් ද පෙන්නුම් කරනවා. දුෂ්කර කාර්යයක් වුවත් පහසු වෙන්නේ ඒක නිසානේ.
“හදවත කියනවා කවියට පණ දෙන්න
දිව මගෙ කියනවා මුමුණා ගෙන ඉන්න
මම දැන් කියනවා කවුරුත් අහ ගන්න
ගෙවිලිය ඉඹිනවා මගෙ හඳ මෝරන්න”
කවිය ආ මඟ හරි සුන්දරයි. මම කවදත් ජන කවියට ආදරෙයි. ඒ මගේ මුතුන් මිත්තන්ගේ හඬයි. ජන කවිය සමඟ ජීවත් වන විට මට හැගෙන්නේ “මම ඔවුන් සමඟ ජීවත් වෙනවා” යන්නයි. තනිව යන ගමන ශක්තිමත් ව ඉදිරියට යන බව මට හැගෙන්නේත් ඒ නිසා වෙන්න ඇති.
මංගල ගායනාව
තිත - 2+2 සුළු තනි තිත
දහස් මවා ගෙන ඇතුමත අවි ගෙන
ගිරිමේඛලා ඇතු නැගි ගත් මහා සෙන
දනා දි දම් දිනු මුණිඳුගෙ බලයෙන
තේජසින් ජය මංගලම්
ඒ මාරයා හට වඩා බිරම් වුන
බෝසේ ගොර වු කෝප වූ අලවුන
පාලා තෙඳ නැණ දිනු ඒ මුණිඳුන
තේජසින් ජය මංගලම්
නාලාගිරි ඇත් රා බී දිව එන
ගෝසා කරමින් හෙණ හඬ බෝ වුන
මෙත් පැන් ඉසලා දිනු ඒ මුනිඳුන
තේජසින් ජය මංගලම්
උස්සා ගෙන ඒ අසිපත සුරතින
අංගුලිමල් නොව ඔහු මත ඇත ගුණ
සිත සත පහදා ගත් ඒ මුනිඳුන
තේජසින් ජය මංගලම්
රහසේ බැඳ දර ගැබිණිය විලසින
චිංචිමානා ආවා මහා සබයට
නිගාව පැරදින ඒ මුනි ගුණයට
තේජසින් ජය මංගලම්
වාදෙන් සමතෙකි නැගු කොඩ් විලසින
සච්චක ආවේ සිතැගි වෙනසකින
දල්වා නැණ පහනින් දිනු මුනිඳුන
තේජසින් ජය මංගලම්
නන්දෝපනන්ද උරගා සමත්ව
සැහැසි මුනි පුත් ලවා දැමීමෙන
පාලා තෙඳ සිතු ඉටු වූ මුනිඳුන
තේජසින් ජය මංගලම්
දහසක් ලොව එළි දිමුතුව බබලන
බොහෝ පසන් මේ මහ බඹු වරදින
යහපත් ගුණ නැණ දිනු ඒ මුනිඳුන
තේජසින් ජය මංගලම්
මෙලෙස බුදු ගුණ අට ගී මනාව
කෙනෙක් දින දින බැතින් ගයා නම්
සියළු උවදුරු නසා නිරුද්දෙන්
අත් වේ ඔබ හට සැප නිවන්
