ව්යවසායක අවස්ථා
වර්ථමාන සමාජ ආර්ථික සන්දර්භය තුල දියුණු වීමේ විභවය සහිත ව්යවසායක අවස්ථා ආකාර කිහිපයකින් හදුනා ගැගැනීමට හැකිය. මේවා පහත පරිදි ප්රධාන ආකාර 5ක් වෙයි.
1. නිෂ්පාදනයට අදාල ව්යවසායක අවස්ථා
එළවලු පලතුරු වගාව, විසිතුරු පැළ නිෂ්පාදනය, වතු වගාව, සත්ව පාලනය, ඇගලුම්, රබර් හා කාර්මික නිෂ්පාදන, ලෝහ කර්මාන්ත හා විදුලි භාණ්ඩ, පරිගණක ආශ්රිත කර්මාන්ත.
2. අමුද්රව්ය අලෙවිය
බීජ, පැළ හා රෝපන ද්රව්ය, පොහොර, බිත්තර හා පැටවුන්, රසායනික ද්රව්ය, යන්ත්රෝපකරණ, විදුලි උපකරණ
3. සේවා ලබාදීම
ණය හා මූල්ය පහසුකම්, රක්ෂණ,අධ්යාපන, ව්යාප්ති සේවා, පර්යේෂණ හා ස්ංවර්ධනය
4. සැකසුම්කරණය
ආහාර පාන,තේ, රබර්, පොල්, ඇගලුම් හා අනෙකුත් නිෂ්පාදන ආශ්රිත සැකසුම්ක්කකරණය.
5. බෙදාහැරීම හා අලෙවිය
නිෂ්පාදන එකතු කිරීම, ගබඩා කිරීම, බෙදාහැරීම හා අලෙවිය
සාර්ථක ව්යවසායකයකු බිහිවීම, කුඩා බීජයකින් මල්ඵල ගැන්වූ ශාකයක් බිහි වීමට සමානයි
ව්යවසායකයකුගේ පෞරුෂය ලක්ෂණ
ව්යවසායකයකු පිළිබඳ විවිධ අර්ථ දැක්වීම්වලට අනූව ව්යවසායකයකු යනු, නව අදහස් හා නව සොයාගැනීම් සාර්ථක ලෙස නව නිපැයුම් බවට පරිවර්තනය කිරීමට කැමැත්තක් හා හැකියාවක් ඇති පුද්ගලයෙකි. මොහුට විශාල අවධානමක් යටතේ වුවද නව අදහස් ව්යාපාර බවට පත්කරයි. එසේම ව්යවසායකයෝ සිහින මවන්නෝය. අවදානම් දරන්නෝය. දැඩි ආත්ම ශක්තියක් හා ආත්ම විශ්වාසයකින් එම සිහින යථාර්ථයක් බවට පත් කරන්නෝය. ව්යවසාය සංවර්ධනය වීම සදහා විවිධ සාධක හා ව්යවසායකයාගේ පෞරුෂය ලක්ෂණ බලපාන බව මේ පිළිබඳ හැදෑරූ විද්වතුන් විසින් පෙන්වා දී ඇත.
ව්යවසායකත්වය ස්ංවර්ධන ක්රියාවලියට බලපාන පුද්ගල සාධක
ව්යවසායකත්ව සංවර්ධන ක්රියාවලියට බලපාන සාධක ප්රධාන ආකාර 3ක් හදුනා ගත හැකිය. ඒවා නම්, පුද්ගල සාධක, සමාජ විද්යාත්මක සාධක හා පාරිසරික සාධක වේ. අපි මෙහිදී පුද්ගල සාධක සලකා බලමු.
පළමු ව ව්යාපාරයක් ආරම්භ කළ යුතු ය යන අදහස ඇති වීම අත්යවශ්ය වෙයි. මේ සදහා එම ව්යවසායකයාගේ පෞරුෂ ලක්ෂණ හෙවත් පෞද්ගලික ලක්ෂණ, ආශාව, කැමැත්ත, කැපවීම, පවුල් පසුබිම, නෑදෑ හිත මිතුරු සහයෝගය හා බලපෑම හේතු වෙයි. මේ අනූව ව්යවසායකත්වය සදහා පුද්ගල ගති ලක්ෂණ හා පෞපෞද්ගලික සාධක බලපායි. ව්ය්වසායක ක්රියාවලිය සදහා බලපාන පෞරුෂය ලක්ෂණ ලෙස සිහින පැවතීම, තීරණ ගැනීම, ක්රියාත්මක වීම, අධිෂ්ඨානය, කැපවීම, ඇල්ම, තොරතුරු සෙවීම, ඉරණම /දෛයිවය, මුදල් /ධනය සෙවීම සහ බෙදාහැරීම වැනි කරුණු දැක්විය හැකිය.
මීට අමතරව ආත්ම විශ්වාසය, අවබෝධය, නිර්මාණශීලී බව, සුසුහදශීලී බව, ස්වාධීන බව, නම්යශීලී බව, අභිප්රේරණය, අවධානම් කළමනාකරණය, සම්පත් සහිත වීම හා දැක්මක් තිබීම හදුනාගත හැකිය.
ව්යවසායකත්වය සංවර්ධනයට ප්රධාන ලෙසම පුද්ගල ගති ලක්ෂණ බලපෑවද ඒවා සංවර්ධනය කර උත්ප්රේරණය කිරීම සදහා පාරිසරික සාධක හා සමාජ විද්යාත්මක සාධක බලපායි. පාරිසරික සාධක හා සමාජ විද්යාත්මක සාධක ව්යවසායකත්ව වර්ධනයට අගතිකාරී ලෙස බලපාන්නේ නම් ව්යවසායකයෝ බිහි නොවෙති. මෙහි දී පවුල් පසුබිම, පවුලේ සහයෝගය, ගනුදෙනු කරුවන්, සැපයුම් කරුවන්, තරගතරගකරුවන්, බැංකු සේවා වැනි සේවා, රාජ්ය ප්රතිපත්ති ඇතුළු රාජ්ය අයතනවල දායකත්වය, සමාජ සාරධර්ම, ආගමික බලපෑම යන සාධක ව්යවසායකත්ව සංවර්ධනයට සෘජුව බලපායි.
රටක ව්යවසායකත්ව ප්රවර්ධනයට අවශ්ය කරන පසුබිමක් තිබීම අතිශයින් ම වැදගත් වෙයි. එවැනි පසුබිමක් නැති රටක සාර්ථක ව්යවසායකයෝ බිහි නොවෙති. රටක ව්යවසායකත්ව වර්ධනයට අවශ්ය කරන පසුබිම් සාධක මෙලෙස පෙළගැස්විය හැකිය .
1. ස්ථාවර දේශපාලන පසුබිම.
2. ව්යවසායකත්වයට හිතකර නෛයිතික පසුබිම.
3. නිදහස් වෙළදපොළ ආර්ථික සාර්ථක ව ක්රියාත්මක වීම.
4. ආයෝජනයන් සදහා ප්රශස්ත මූල්යය කළමනාකරණ පසුබිම.
5. ණය හා ප්රාග්ධන පහසුකම් සදහා වන දියුණු මූල්ය වෙළදපොළ පහසුකම්.
6. ව්යවසායකත්ව වර්ධනය කෙරෙහි ධනාත්මක සමාජ සංස්කෘතික ආකල්ප.
7. මහා මාර්ග, ප්රවාහන, දුරකථන, විදුලි , ජල, භූමි, හා අනෙකුත් යටිතල පහසුකම් ප්රශස්ථ ලෙස පැවතීම.
8. ජාතික හා ජාත්යන්තර මට්ටමේ අධ්යාපන හා පුහුණු පාඨමාලා මගින් ව්යවසායකත්වය සංවර්ධනයට කැපවීම.