විශ්වයේ අැති මූලද්‍රව්‍ය හා සංයෝග ( 8 කොටස ) ,
විශ්වයේ අැති මූලද්‍රව්‍ය හා සංයෝග ( 8 කොටස ) ,
පදාර්ථය එහි භෙෳතික ස්වභාවය අනුව වර්ග කිරීම
- ද්‍රව
ද්‍රව යනු පදාර්ථය පවතින පදාර්ථයේ ප්‍රධාන අවස්ථා තුන අතරින් (අනෙක්වා වන්නේ ඝන, සහ වායු,), එක් ප්‍රධාන අවස්ථාවක් වේ. ද්‍රවයක් යනු අංශු ලිහිල්ව පවතින සමූහ වශයෙන් ඇති විට සීමාවෙහි දී නිදහස් පෘෂ්ටයක් නිර්මාණය කළ හැකි තරලයකි. මෙම නිදහස් පෘෂ්ටයේ දී ද්‍රවය වෙනත් කිසිවක් මඟින් සීමා වීමක් සිදු නොවේ.
- ද්‍රවයක හැඩය එය අඩංගු වන බඳුනෙහි හැඩය මඟින් සීමා වන නමුත් එමඟින් එහි හැඩය තීරණය වීමක් සිදු නොවේ.
- එනම් ද්‍රව අංශුවල ඒවා අඩංගු පරිමාව තුළ නිදහසේ චලිත වීමේ හැකියාව (සාමාන්‍යයෙන් අණු හෝ අණු සමූහ වශයෙන්) පවතින නමුත් ද්‍රවය බඳුනේ පෘෂ්ටයක් හා බැඳී තිබීමක් අවශ්‍ය නොවන නිදහස් පෘෂ්ටයක් සාදයි.
- තරලයක් අතරට ගත හැකි වන වායු මෙම ගුණය නොදක්වන අතර වායුවක් හැමවිටම එය අඩංගු බඳුනේ හැඩයට සම්පූර්ණයෙන් අනුකූල වේ. ද්‍රවයක අංශු එකිනෙක පසු කර ලිස්සා යා හැකි අතර ඒවා වේගයෙන් චලනය වේ.
- තාපාංකයට පහළ උෂ්ණත්වයක දී සංවෘත අවකාශයක් තුළ පවතින විට ද්‍රවයක් එහි වාෂ්පයේ සාන්ද්‍රණය වායුවේ කිසියම් සමතුලිත ආංශික පීඩනයක් දක්වා ළඟා වන තෙක් වාෂ්පීභවනය වනු ඇත.
- එබැවින් කිසිම ද්‍රවයකට පූර්ණ රික්තයක් තුළ ඉතා දිගු වේලාවක් පැවතිය නොහැක. ද්‍රවයේ පෘෂ්ඨයට පෘෂ්ඨික ආතතිය සහිත ආකන්‍ය පටලයක් ලෙස හැසිරෙන අතර එනයින් ද්‍රව බින්දු සහ ගෝල ඇතිවීමේ හැකියාව ඇති වේ.
- පෘෂ්ඨික ආතතියේ තවත් එක් ඵලයකි කේෂාකර්ෂණය.
- අමිශ්‍ර ගුණ පෙන්විය හැක්කේ ද්‍රව වලට පමණි. එදිනෙදා ජීවිතයේ දී හමුවන අමිශ්‍ර ද්‍රව දෙකක් සඳහා උදාහරණ ලෙස ආහාර සැකසීමේ දී භාවිතා වන එළවළු තෙල් සහ ජලය පෙන්වා දිය හැක.
- මිශ්‍ර ද්‍රව දෙකක් සඳහා උදාහරණ ලෙස ජලය සහ මධ්‍යසාර දැක්විය හැක. තෙත් කාරක ගුණ පෙන්වන්නේ ද ද්‍රව පමණක් වේ.
- ද්‍රව ඒවායේ තාපාංකයේ දී (අධි තාපනය සිදු නොවන විට) වායූන් බවට පරිවර්තනය වන අතර හිමාංකයේ දී (අධිශීතනය සිදු නොවන විට) ඝන බට පත්වේ.
- තාපාංකයට පහල උෂ්ණත්වයක දී පවා ද්‍රවයේ පෘෂ්ඨය මතින් එය වාෂ්පීභවනය සිදු වේ. මිශ්‍රණයක ඇති ද්‍රවමය සංරචක බොහෝ විට භාගික ආසවන මඟින් එකිනෙකින් වෙන් කරගත හැක.
- කිසියම් ද්‍රව ප්‍රමාණයක පරිමාව එහි උෂ්ණත්වය හා පීඩනය මත රඳා පවතී. අනෙක් තරල මෙන්ම ද්‍රවයක් අඩංගු බඳුනෙහි බිත්ති මෙන්ම ද්‍රවය තුළ ඇති ඕනෑම වස්තුවක් මත ද පීඩනයක් යොදයි. මෙම පීඩනය සෑම දිශාවක් ඔස්සේම ක්‍රියා කරන අතර ගැඹුරත් සමඟ එහි අගය ද වැඩි වේ.
- සාමාන්‍යයෙන් ද්‍රව උණුසුම් කරන විට ප්‍රසාරණය වන අතර සිසිල් කරන විට සංකෝචනය වේ.( නමුත් 0 °C හා 4 °C අතර පරාසය තුළ ජලයේ හැසිරීම මීට අනුකූල නොවන අතර එනයින් අයිස් ජලය මත පාවේ.)
- ද්‍රවයන්හි සම්පීඩ්‍යතාව ඉතා සුළු වේ. එනම් ද්‍රව සම්පීඩනය කිරීම අපහසු ය.උදාහරණයක් ලෙස ජලයෙහි ඝනත්වය සැලකිය යුතු තරම් වෙනස් වීම සඳහා අවම වශයෙන් බාර් 100 පරිමාණයේ පීඩනයකට යටත් විය යුතුය.
- කාමර උෂ්ණත්වයේ දී හා පීඩනයේ දී හෝ ඊට ආසන්නයේ දී ද්‍රව තත්වයේ පවතින්නේ මූලද්‍රව්‍ය 6ක් පමණි. ඒවා රසදිය (ඝනත්වයෙන් උපරිම ද්‍රවයයි) බ්‍රෝමීන්, ෆ්‍රැන්සියම්, සීසියම්, ගැලියම් සහ රුබීඩියම් වේ. ජීවයේ පැවැත්ම සඳහා ජලය අත්‍යවශ්‍ය වන අතර ග්‍රහලෝක මත ජීවය පැවැත්ම සැලකීමේ දී මෙය වැදගත් වේ.
