අක්ෂර වින්‍යාසය 04
(අ) අන්තංස්ථාක්ෂර සහ ඌෂ්මාක්ෂර යෙදීම
* ය, ර, ල, ව යනන්තංස්ථාක්ෂරත් ශ, ෂ, ස, හ යන ඌෂ්මාක්ෂරත් සිංහල හෝඩියේ සෙසු අකුරු සමග යෙදෙන අයුරු පහත පරිදි වේ.
- ය, ර, ල, ව යන අකුරකට පෙර ව්‍යාගාන්ත ශබ්දය වෙනුවට බින්දුව (o) යොදනු ලැබේ.
සංරක්ෂණය | සංස්ථාව | සංශෝධනය | සංහාරය | සංවාදය | හිංසාව - ශ, ව යන අකුරකට පෙර යෙදෙන්නේ තාලුජ ‘ශ‘ අකුර යොදනු ලැබේ.
ඓශ්වර්ය | නිශ්ශබ්ද | ඊශ්වර | පාර්ශ්වය | අශ්වයා | ජෝතිශ්ශාස්ත්‍රය - වචනයක ශ, ෂ, ස යන ශබ්දවලින් දෙකක් හෝ එක ළග ඇති විට මුලින් යෙදෙන අකුර තාලුජ ‘ශ‘ යන අකුරයි.
විශේෂ | ශිෂ්‍යාව | ශුෂ්ක | ශේෂ | විශිෂ්ට | ශාස්ත්‍රය - ‘ර්‘ කාරයට පෙර යංශය (්‍ය) නොයෙදේන අතර ඒ වෙනුවට යෙදෙන්නේ ‘ය‘ යන අකුරයි.
කාර්යාලය | තුර්යවාදය | ආචාර්ය | කාර්යාංශය | සූර්යයා | විර්යය - ‘ක‘ වර්ගයේ, ‘ට‘ වර්ගයේ හා ‘ප‘ වර්ගයේ අකුරකට පෙර යෙදෙන්නේ ‘ෂ්‘ යන අකුරේ ශබ්දයයි.
නිෂ්ඵල | නිෂ්පාදනය | උත්කෘෂ්ට | න්‍යෂ්ටික | නිෂ්ක්‍රිය | විෂ්කම්භය - ‘ච‘ වර්ගයේ අකුරකට පෙර යෙදෙන්නේ ‘ශ්‘ යන අකුරේ ශබ්දයයි.
දුශ්චරිත | නිශ්චිත | තිරශ්චිත | ආශ්චර්ය | විනිශ්චයාකාරයා | නිශ්චල - ‘ත‘ වර්ගයේ අකුරකට පෙර ඌෂ්ම ශබ්දය පළ කිරීමට යෙදෙන්නේ ‘ස‘ යන අකුරයි.
ප්‍රශස්ති | ප්‍රස්ථා පිරැළු | ස්ථූල | සමස්ත | ස්තූපය | ශාස්ත්‍ර - ස්ථාන, ස්ථීර යන අර්ථය හගවන කල්හි ‘ස්‘ කාරය සමග බැදෙන්නේ ‘ථ‘ යන අකුරයි.
ස්ථාවර | මාර්ගස්ථ | දේවස්ථානය | විහාරස්ථානය | මධ්‍යස්ථ ස්ථානය - ද්විත්ව වීමෙන් ( අග ‘ව්‘ ශබ්දය ) බහු වචනය සෑදෙන පදවල ‘වූ‘ අකුර ද , එසේ නොවන කල්හි ‘ව්‘ යන අකුරද යෙදේ.
උදව්ව - උදවු | පව්ව - පවු | ගව්ව - ගවු | පව් - පව | කව් - කව | නැව් - නැව
(ආ) රකාරාංශය ( ්‍ර) යෙදීම
* ව්‍යංජන අකුරකට පසුව යෙදෙන ‘ර‘ ශබ්දය ලියා දැක්වීම සදහා රකාරාංශය ( ්‍ර) යොදා ගැනෙනු ලැබේ.
* ‘ර‘ වෙනුවට රකාරාංශය යෙදී ඇති අයුරැ පහත පරිදි වේ.
- ප්රථම - ප්රථම | ප්රීතිය - ප්රීතිය | මුද්රණය - මුද්රණය | ක්රීඩා - ක්රීඩා
(ඇ) යංශය ( ්‍ය) යෙදීම
* යංශය යෙදෙන්නේ ව්‍යංජන අකුරකට පසුව එන ‘ය‘ ශබ්දය ලියා දැක්වීමට ය. යංශයට පෙර යෙදෙන ව්‍යංජන අක්ෂරය ‘හල්‘ කිරීම අවශ්‍ය නොවන අතර එයට හේතුව යංශය යෙදෙන ස්ථානය හල්ස්වරූපයෙන් ම උච්චාරණය වන නිසාය.
ත්යාගය - ත්යාගය | නාට්ය - නාට්ය | බ්රිතාන්ය - බ්රිතාන්ය | අයෝග්ය - අයෝග්ය | විද්යුත් - විද්යුත් | සෞඛ්යය - සෞඛ්යය
අභ්‍යාසය 01
ශ, ෂ, ස යන අකුරු නිවැරදි ව යෙදුණු වචනය තෝරන්න.
විශ්වාසය / විස්වාශය
විස්මය / විශ්මය
අවසේෂ / අවශේෂ
කොට්ඨාශය / කොට්ඨාසය
දෘෂ්‍ය කාව්‍යය / දෘශ්‍ය කාව්‍යය
ආභාශය / ආභාසය
ප්‍රසංශාව / ප්‍රශංසාව
ශුභාසිංශන / ශුභාංශිංසන
කෞෂල්‍යය / කෞශල්‍යය
සම්භාසනය / සම්භාෂණය
(ඈ) නිපාත පද
1) කාලය හැගවීම ( කලාර්ථයේ නිපාත )
* අද , ඊයේ , හෙට , නිතර , සදා , නිබද , නිතර , නීති , අනතුරැ ව
2) හැගීම් දැනවීම ( භාව සූචක නිපාත )
* අනේ , අහෝ , අයියෝ , අපොයි , හා , ඔහෝ , චිං , ඌයි , චිකේ
3) පද සම්බන්ද කිරීම ( සමුච්චයාර්ථ නිපාත )
* ද , හා , ත් , සහ , යි
4) ප්‍රශ්න නැගීම ( ප්‍රශ්නාර්ථ නිපාත )
* ඇයි , ද , කිම , යැ , දෝ
5) සමාන කොට දැක්වීම ( සමානර්ථ නිපාත )
* මෙන් , ලෙස , සේ , වැනි , බදු , එව්
6) ඇමැතීම ( ආන්ත්‍රණාර්ථ නිපාත )
* එම්බා , බොල , කොල , එම්බල , බොලවු
7) අවධාරණය කිරීම ( අවධාරණාර්ථ නිපාත )
* ම , මැ , පවා , මිස , විනා
8) කර්තෘ විභක්තිය හැගවීම ( විභක්ත්‍යර්ථ නිපාත )
* හා , සහ , සමග , ඉගි
9) ප්‍රමාණය හැගවීම ( ප්‍රමාණර්ථයේ නිපාත )
* සා , විතර , තරම් , පමණ
10) පූර්ව ක්‍රියාවාචී බව ( පූර්ව ක්‍රියාර්ථයේ නිපාත )
* පිණිස , අරභයා , උදෙසා , සදහා , වස් , වෙනුවෙන්
11) නැවත යන අර්ථය දීම ( පුනරාර්ථයේ නිපාත )
* යළි , පුන , නැවත , වැළී
12) වාක්‍ය අවසානය හැගවීම ( වාක්‍යාවසාන නිපාත )
* ය , යි , හ , සේක , දැය
13) පද පූරණය දැක්වීම ( උපනසාර්ථයේ නිපාත )
* වනාහි , කලී , ලා , නම්
14) නියමයක් නොමැති බව හැගවීම ( අනියමාර්ථයේ නිපාත )
* හොත් , නම් , ඔත් , හොත
15) සමීප බව දැක්වීම ( සමීපාර්ථය හගවන නිපාත )
* කරා , වෙත , ළග , අත
