හිඟකම
හිඟකම (SCARCITY)
ආර්ථික විද්‍යාව තුළ හිඟකම යනුවෙන් අදහස් කරනු ලබන්නේ යම් දෙන ලද අවස්ථාවක අසීමිත් මිනිස් වුවමනා සපුරා ගනු ලැබීම සඳහා සමාජය සතු සම්පත් ප්‍රමාණය / සම්භාරය ප්‍රමාණවත් නොවීමයි. මෙය සෑම සමාජයක් ම මුහුණ පානු ලබන මූලික ම ආර්ථික ප්‍රශ්නයක් වේ.
හිඟකම පැන නැගීමට හේතු
හිඟකම පිළිබඳ ව වන ප්‍රශ්නය පැන නැගීමට හේතුව සලකා බැලීමේදී ඊට බලපාන ප්‍රධාන හේතු ද්විත්වයක් ඇති බව අපට දැකගත හැකි ය. පළමුවන හේතුව වන්නේ යම් දෙන ලද අවස්ථාවක මිනිස් වුවමනා අසීමිත වශයෙන් පැවතීමයි.දෙවන හේතුව වන්නේ යම් දෙන ලද අවස්ථාවක පවතින සම්පත් සම්භාරය සීමිත වීමයි.
ආර්ථික විද්‍යාවේ දී හිඟකම සම්බන්ධයෙන් අවබෝධ කරගත යුතු කරුණු
1. හිඟකම සාපේක්ෂ සංකල්පයක් වේ.
මින් අදහස් කරනු ලබන්නේ රටක සම්පත් ප්‍රමාණය දෙස පමණක් නිරපේක්ෂ ව බලා හිඟකම තීරණය නොකළ යුතු බව ය. ඒ සඳහා සම්පත් ප්‍රමාණය සමඟ එම රටේ මිනිස් වුවමනා ප්‍රමාණය සාපේක්ෂව සසදමින් බැලිය යුතු වේ.
2. හිඟකම හා දිළිඳුකම යනු සමාන සංකල්ප නො වේ.
සැබැවින්ම හිඟකම යනු දිළිඳුකම නොවේ. දිළිඳු පුද්ගලයෙකු මෙන් ම ධනවත් පුද්ගලයකු ද එක සේ හිඟකම නම් වූ ගැටලුවකට මුහුණ දෙනු ලබයි. එම නිසා ලෝකයේ දියුණු හා නොදියුණු ඕනෑ ම රටකට, සමාජයකට මෙම ගැටලුව පොදු වූ එකක් බවට පත් වී ඇත. ආර්ථික විද්වතුන් ප්‍රකාශ කරන ආකාරයට හිඟකම යනු විශ්ව සාධාරණ සංකල්පයකි. උදාහරණයක් ලෙස, ලොව සිටින ධනවත් ම පුද්ගලයාට පවා සම්පත් හිඟකම පවතී. මන්ද කාලය පිළිබඳව අවධානය යොමු කිරීමේදී ඔහුට පාරිභෝජනය කිරීමට ලැබෙන්නේ ද අනෙකුත් සාමාන්‍ය ජන්‍යාට මෙන් පැය 24 කි. එනම් ඔහු කාල සම්පත හිඟ වීමේ ගැටලුවට මුහුණ පානු ලබයි. නමුත් ඒ නිසා ඔහු දිලින්දෙකු බවට පත් නොවේ.
3. හිඟකමක් නොමැති සමාජයක ආර්ථික භාණ්ඩ දැකිය නොහැකි ය. එවනි සමාජයක සියලු ම භාණ්ඩ ආර්ථික නොවන භාණ්ඩ වේ.
මෙවනි ආර්ථිකයක සියලු ම භාණ්ඩ හා සේවා වල මිල ශූන්‍යයට සමාන වනු ඇත. එනම් හිඟ සම්පත් නොමැති සමාජයක පවත්නා සියලු භාණ්ඩ නොමිල භාණ්ඩ හෙවත් නිදහස් භාණ්ඩ ලෙස සැලකෙනු ලබයි.
සැලකිය යුතු කාරණාවක් වන්නේ යම් රටක එක් සම්පතක් අතිරික්ත වූ පමණින් එම රට හිඟකම නමැති ප්‍රශ්නයට මුහුණ දෙන්නේ නැතිය යන නිගමනයට එළඹීමට නොහැකි වීමයි. එනම් හිඟ සම්පත් අතිරික්ත වනුයේ එය ප්‍රයෝජනයට ගැනීමට අවශ්‍ය කරනු ලබන අනෙකුත් අනුපූරක සම්පත් හිඟ බැවිනි. නිදසුනක් ලෙස ලංකාව ශ්‍රම අතිරික්තයක් සහිත රටක් වන අතර නමුත් , ලංකාව සඳහා හිඟකම යනු කේන්ද්‍රීය ප්‍රශ්නයකි. මන්ද ලංකාවේ ශ්‍රම අතිරික්තයක් පවතිනු ලබන්නේ ශ්‍රමය ප්‍රයෝජනයට ගැනීමට අව්ශ්‍ය ප්‍රාග්ධනය, භූමිය වැනි අනුපූරක සම්පත් හිග වන බැවිනි.
හිඟකම යන ප්‍රශ්නයට පිළියමක් සෙවිය හැකි වේ ද?
ප්‍රථමයෙන් සඳහන් කල පරිදි හිගකම ප්‍රශ්නයට හේතු වන්නේ යම් දෙන ලද අවස්ථාවක් මිනිස් වුවමනා අසීමිත වීම හා යම් දෙන ලද අවස්ථාවක පවතින සම්පත් සීමිත වීමයි.
මේ අනුව අපට පෙනී යනු ලබන කාරණාවක් වනු යේ හිඟකම යන ප්‍රශ්නයට පිළියමක් ලෙස සම්පත් අරපිරිමැස්මෙන් භාවිතා කිරීම කිසිසේත් ම ප්‍රමාණවත් නොවන බවයි. එය හිඟ සම්පත් කාර්‍යක්ෂම ලෙස භාවිතය කිරීමට හේතුවක් පමණක් වේ. මේ අනුව මිනිස් වුවමනා අසීමිතව පවතින තාක් හා ඒවා සපුරා ගැනීමට සම්පත් සීමිතව පවතින තාක් හිඟකම පිළිබඳව වන ප්‍රශ්නය නොවිසදී පවතිනු ඇත .
හිඟකම සහ තේරීම
හිග සම්පත්වල දැකිය හැකි සුවිශේෂී ලක්ෂණයක් වන්නේ ඒවායේ විකල්ප ප්‍රයෝජන පැවතීමයි. එනම් හිග සම්පත් යොදා විවිධ ප්‍රයෝජන ලබාගත හැකි බවයි.එනම් විවිධ භාණ්ඩ හා සේවාවන් නිපදවිය හැකි බවයි. මේ නිසා සෑම සමාජයක් ම තේරීමේ ප්‍රශ්නයකට මුහුණ දෙනු ලබයි.ඒ අනුව තේරීම යනු යම් දෙන ලද අවස්ථාවක් තුල සමාජයක් සතු සම්පත් ප්‍රමාණය සීමිත් බවින් හා ඒවායේ විකල්ප ප්‍රයෝජන පවතින බැවින් එම හිග සම්පත් යොදා කව්‍ර අවශ්‍යතා සපුරා ගනු ලබන්නේද යන්න තීරණය කිරීමයි. මේ අනුව තෝරා ගනීමේදී හටගනු ලබන ප්‍රශ්නයට බලපාන ප්‍රධාන හේතු දෙකක් දැක ගත හැකිය.
1. සම්පත් හිඟකම
2. හිඟ සම්පත්වල විකල්ප ප්‍රයෝජන පැවතීම
