සංගීතය - මුල සිට ම ඉගෙන ගමු
( 1 කොටස )
මිහිරි නාද ශබ්ද ලෙස ත් අමිහිරි නාද ඝෝෂා ලෙස ත් හදුන්ව යි. සංගීතයේ දී මිහිරි නාද භාවිත කරයි. නිර්මාණවල තාත්වික බව රැක ගැනීම ට ඉද හිට ඝෝෂා ද යොදා ගනී.
සංගීතයේ ස්වර දොළහක් භාවිත වේ. එය ප්රධාන කොටස් දෙකක ට බෙදේ.
කෝමළ ස්වර ප්රකෘති ස්වරවල ට වඩා අඩක් හඩ අඩුවෙන් ද තීව්ර ස්වර ප්රකෘති ස්වරවල ට වඩා අඩක් හඩ වැඩියෙන් ද භාවිත වේ.
ස්වර සප්තක
අප කතා කරන හඩ ට වඩා පහළ හඩින් (සංඛ්යාතය අඩු) ගැයෙන සප්තකය යි. මෙම ස්වර ලිවීමේ දී ස්වරය ට යටින් තිතක් තබ යි.
අප කතා කරන හඩ ට සමාන හඩින් පිහිටා අැත. මෙම ස්වර ලිවීමේ දී මැදින් තිතක් තැබිය යුතු වුව ද බොහෝ විට එසේ නො කරයි.
අප කතා කරන හඩ ට වඩා ඉහළ හඩින් (සංඛ්යාතය වැඩි) ගැයෙන සප්තකය යි. මෙම ස්වර ලිවීමේ දී ස්වරය ට උඩින් තිතක් තබ යි.
ගීතයක ළය
ගීත ගායනා කිරීමේ දී විවිධ තාලයන් ට අනුව ගායනා කරයි. ගීතය ගායනා කරන වේගය එහි ළය නම් වේ. යම් කිසි ගීතයක් ගායනා කිරීමේ දී කාලය මනිනු ලබන්නේ ‘‘තාලය’’ නම් එ්කකය මගිනි. තාලය ගමන් කරන වේගය ළය නම් වේ. මෙහි වේගය අනුව තුන් අාකාරයක ට බෙදා වෙන් කර දැක්විය හැක.
මධ්ය ළය ගීත යනු සිරුරේ හෘද ස්පන්දන වේගය හා සම ව ගැයෙන ගීත යි. එය දෙගුණයකින් වැඩි වූ විට තෘත ළය ට අදාළ ගීත ලෙස ද දෙගුණයකින් අඩු වූ විට විලම්භ ළය ට අදාළ ගීත ලෙස ද නම් කරනු ලබයි.
බටහිර සංගීතයේ දී ළය Tempo ලෙස හදුන්වයි.