ගැමි නැටුමෙන් හෙළිවන ආගමික පසුබිම
ගැමි නැටුම වනාහි ගැමියන් විසින් ඔවුන්ගේ ජිවන වෘර්තීන්, සමාජ අවශ්යතා, සිරිත් විරිත්, ඇදහිලි - විශ්වාස හා ආගමික පසුබිම ඕනෑ එපාකම් යනා දී සියල්ල එකතුකර ගනිමින් නිර්මාණය කරගත්තා වූ කලා අංගයක් ලෙස පෙන්වාදිය හැකි ය. ප්රාථමික ගැමි සමාජය තුලින් මෙසේ ප්රභවය ලබා ප්රවර්ධනය වූ ගැමි නැටුම් කලාව ගැමියන් විසින් නිර්මාණය කර ගත් හුදු නර්තන අංගයක් ලෙස හැදින්විය හැකි ය. මෙසේ හැදින් වූ ගැමි නැටුම් කලාව තුළ බෞද්ධාගමික පසුබිම කෙසේ බලපා ඇත්දැයි විමසා බැලීම වැදගත් කරුණකි. ඒ අනුව ගැමි නැටුම් හා සම්බන්ද අවසර ගැනීම් වල ආගමික ලක්ෂණ විදහා දක්වන අවස්ථාවකි, ගොයම් නැටුම. මෙම නැටුම ඉදිරිපත් කිරීමේ දී තුනුරුවන් සිහිපත් කර එම නර්තනය ආරම්භ කරන බව මෙම කවියෙන් මානව පෙනේ.
පළමුව බුද්ධං සරණේ නැමකර
දෙවනුව ධමිමං සරණේ නැමකර
තෙවනුව සංඝන් සරණේ නැමකර
අඩිය තබන්නට මිහිකත් අවසර
මෙම කවිය ගත් කළ ඒ තුලින් ගැමි ජනයාගේ ජිවන රටාව මනා සේ විවරණය කරන බව පෙනේ. එනම් කිසියම් ක්රියාවක් අරම්බ කිරීමට පෙර ඔවුන් බුද්ධ, ධම්ම, සංඝ යන ත්රිවිද රත්නයෙන් අවසර ලබා ගන්නා ආකාරය ඉහත කවි ගායනයෙන් හා නර්තනයෙන් පිලිබිබු කරයි. මෙසේ ගොයම් නැටුමක් ඉදිරිපත් කිරිමේ දී තුනුරුවන් සිහිපත් කර එම නර්තනය අරම්බ කරනවා සේම වෙලේ, කමතේ කෙරෙන කෘෂිකාර්මික වැඩ පිලිවෙලේදී ද බුදුන් අදහා එම කාර්යයන් වලට පිවිසෙන අයුරු හා එම පළමු අස්වැන්නෙන් ගන්නා වූ මුල් කොටස බුද්ධ පුජාවට දෙවියන්ගේ දානයට වෙන් කරමින් තමාගේ ආගමික භක්තිය මෙන් ම ව්ශ්වාසය ලොවට විවරණය කිරීම ද ගැමියා සතු උසස් ගුණාංගයකි. ගැමි නැටුම් වන ලී කෙළි මල්ලියේ කවියක් වන
“ඔන්න වැන්දා - නෝ වැන්දා
තෙරුවන් - අපි වැන්දා”
යන කවිය තුලින් ද ගැමි කලා කරුවා ලොවට පෙන්වා දී ඇත්තේ ඔහු තුළ සතු ජිවන රටාවයි. එනම් ඔහුගේ ජිවිතයේ සෑම කටයුත්තක දී ම මුල් තැන තෙරුවන් සදහා ලබා දී ඇති බවයි. එපමණක් ද නොව ගැමි නැටුම් අතර ඉතා ජනප්රිය ගැමි නැටුමක් වන රබන් නැටුම තුලින් ද බොහෝ සේ ආගමික පරිසරය ප්රිතියමාන වේ. ඒ බව,
උතුම් මේ බුදු රුවනේ සරණ වැද බුදු සරණය ගන්නයි
උතුම් මේ දම් රුවනේ සරණ වැද දම් සරණය ගන්නයි
උතුම් මේ සග රුවනේ සරණ වැද සග සරණය ගන්නයි
සකල රුවන් සරණේ සරණ වැද රබාන අතට ගන්නයි
යන කවියෙන් විද්යාමන වේ. එනම් රබන් නර්තනය ආරම්බ කිරීමට පළමු ව ත්රිවිධ රත්නය වැද ඒ සදහා අවසර ලබා ගන්නා බව ලොවට හෙළි කර ඇත්තේ ගැමි නැටුම් තුළ වූ ආගමික පරිසරය ප්රීතියමාන වේ. එපමණක් ද නොව ගැමි ජනතාව ඔවුන්ගේ සියලු ඕනෑ එපා කම් ඉෂ්ට සිද්ධ කර ගැනීම සදහා ගැමි ඇදහිලි හා විශ්වාස තරයේ කර පින්නා ගෙන ඇතිබව අමුතුවෙන් කිවයුතු නැත. මෙය කෘෂිකර්මාන්තයට ද එසේ ම ය. හිරු, සදු, අවුව, වැස්ස ආදී සොබාදහමේ නොපෙනෙන බලවේගයන්ගෙන් හා දෙවි දේවතාවුන්ගෙන් පිහිට ආරක්ෂාව ලබාගැනීමේ අරමුණු පෙර දැරි කර ගනිමින් ඔවුන් තම වගාවන් අරම්බ කරන බව ගැමි නැටුම් හා ගැමි ගයනා අධ්යනය කිරීමෙන් පෙනේ. ගොවිතැන ජිවනෝපාය කරගත් ගැමි කලා කාරී ජනයා තුළ හැම විට ම දේව ඇදහිලි හා විශ්වාසයන්ට මුල් තැන දුන් බව
“ඉරු දෙවියන්ගේ ඉර ගල ගාවා
සද දෙවියන්ගේ සද ගල ගාවා
ගණ දෙවියන්ගේ කෝවිල ගාවා
අපිත් කියමු කවි ගොවිපල ගාවා”
යන කවියෙන් පෙනේ. මේ ආකාරයට සලකා බැලීමේ දී ගැමි නැටුම් තුලින් ආගමික පසුබිම මැනවින් විද්යාමාන වේ.
මෙම ලිපිය අධ්යනය කල ඔබ, මට කැමැත්ත ප්රකාශ කරන්න.
ඔබට ජය......................