පූජාවලිය ග්‍රන්ථය රචනා කිරීමේ අරමුණ - 12-වසර සිංහල

පූජාවලිය ග්‍රන්ථය රචනා කිරීමේ අරමුණ

පූජාවලිය ග්‍රන්ථ රචනා කළ අය කවුරුන් හෝ වේවා. ගිහියෙක් හෝ පැවිද්දෙක් හෝ වේවා. කවුරුන් විසින් ලියන ලද වුවත් එම ග්‍රන්ථය   රචනා කළ අයට සුවිශේෂීත අරමුනක් තිබෙන්නට ඇත. එම අරමුණ හෝ අරමුණු කුමක් වී ද යන්න පිළිබඳව ඕනෑම කෙනෙකුට ඕනෑම ආකාරයකින් පරිකල්පනය කිරීමට බැරිකමක්ද නැත. පූජාවලිය ග්‍රන්ථය රචනා කළ   කතුවරයාගේ  එක් අරමුණක් වූයේ  සර්වඥයන් වහන්සේගේ  නව අරහාදී බුදුගුණ වර්ණනා කිරීමය. ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේගේ . බෝධිසත්ව කතා වර්ණනා  කිරීම ද තවත් අරමුණක් වන්නේය.බුද්ධ චරිතය   බෝසත් සිරිත මහා යාන සම්ප්‍රදායේ  වැදගත් අංග ලක්ෂණයක් වන්නේ ය. අනුරාධපුර අවසන් සමය පොළොන්නරුව සමයේ මෙන් ම දඹදෙණි සමය ළං වන විටත්  මහායානය පදනම් කරගත් නිකායාන්තික  මතවාද කෙරෙහි ලංකාවේ ථෙරවාදී භික්ෂූන් ගේ අවධානය යොමු වෙමින් පැවතිණි . එසේම  මහායාන සම්ප්‍රදාය බුද්ධත්වය  ලබා ගැනීම ගරු කරයි. ඒ අනුව බුදුවරයකුගේ ගරු කිරීම මහානාම සම්ප්‍රදායේ මූලික චාරිත්‍රයක් වේ . ඒ අනුව පූජාවලිය රචනා කළ  කතුවරයා බුදු බව ද ප්‍රාර්ථනා කරයි.  ඒ අනුව පාරමී  ග්‍රන්ථ රචනා කළේ නම් තවත් අරමුණක් හැටියට බුද්ධත්වය ප්‍රාර්ථනා කිරීමද  ඉදිරිපත් කළ හැකිය.  පූජාවලිය ග්‍රන්ථයේ බුද්ධ ගුණය වර්ණනාවන්නේ   ඉතා අල්ප වශයෙනි. මෙහි එන පූජා කතා දෙස බැලීමේදී  මනාව  පැහැදිලි වන්නේ එය බෝධිසත්ව කතා වර්ණනා  කිරීම සඳහා ලියන ලද ග්‍රන්ථය හැටියටය. මේ නිසා දඹදෙණි සමය වන විට  ලංකාවේ බුදුසසුන  කෙරෙහි මහා යාන බලපෑම් පැවති බව මෙයින් පැහැදිලි කරගත හැකිය. පූජාවලි ග්‍රන්ථය රචනා කිරීමේ තවත් අරමුණක් වූයේ සමකාලීන රජතුමා ඇතුළු සැදැහැති ජනතාවට   ධර්මෝපදේශ ලබා දීමය. පූජාවලි කතුවරයාගේ තවත් අරමුණක් වූයේ තමන් බුදු බව පතනවා සේම  අනන්‍ය බුදු බව බුදුබව අන්‍යයන්ද බුදු බව  ප්‍රාර්ථනා කිරීමේහි යෙදවීමය . තවත් අරමුණක් වූයේ සාමාන්‍ය ජනතාව පුණ්‍ය ක්‍රියාවන්හි  නිරත වීමටය. උත්සහවන්ත කරවීමටය . ලංකාවේ අනුරාධපුරය පොළොන්නරුව දඹදෙණිය කාලපරිච්ඡේද යොමු වූයේ කෘෂිකාර්මික ආර්ථික ක්‍රමයක් දෙසටය. සද්ධර්ම රත්නාවලි කතුවරයා තමන්ට පූජාවලි  කතුවරයා ද ස්වකීය  ග්‍රන්ථවලින් සමකාලීන ස්වාධීන ආර්ථික රටාවේ ස්වභාවය ඉදිරිපත් කිරීම. රත්නාවලි කතුවර ධර්මසේන හිමියන්ද කෘෂි කර්මාන්තය පිළිබඳව මහා දැනුමක් අවබෝධයක් තිබුණි. එසේම උන්වහන්සේ දෙනමටම  කුෂිකාර්මික  රටාව පිළිබඳව මනා අත්දැකීමක්ද  එම අත්දැකීම සාමාන්‍ය එකක් නොව ප්‍රමාණික වශයෙන්   ප්‍රායෝගික අත්දැකීම් බහුල වශයෙන් උන්වහන්සේලා ලබා ගෙන තිබුණු බවද සද්ධර්මරත්නාවලිය සහ පූජාවලියෙන් පැහැදිලි වෙයි. උන්වහන්සේලා ගොවි තැන හා සම්බන්ධ ආම්පන්න නිබඳවද මහා දැනුමක් තිබූ බව උන්වහන්සේලා තම ග්‍රන්ථ රචනා කර ඇති ආකාරයෙන්  පැහැදිලි වෙයි. පූජාවලිය ග්‍රන්ථය රචනා කිරීමෙන් එහි කතුවරයා මූලික වශයෙන් කාම සම්පත්තිය අනුභව කරමින් සප්ත තාම ස්වර්ගයේ එනම් සජීව සදිව්‍ය ලෝකයේ  සහ මනුෂ්‍ය ලෝකයේ ද සැප සම්පත් විඳිමින් කාලය ගත කරනවා සේම සතර අපායෙහි එකසිය තිස් පහක් අපායවල අසිපත නිරයෙහි ලොකු නිරයෙහි ,  ලෝකුඹු  නිරයෙහි අපමණ දුකට පත්ව කාලය ගත කිරීමට සිදුවන බව ඉදිරිපත් කරන්නේ ජනතාවට කුසල් අකුසල් පිළිබඳව මනා අවබෝධයක් ලබාදී අකුසලයෙන් මුදවා මිනිසා කුසල් දහමින් යෙදවීමේ   අභිලාශයෙනි. ඒ අනුව පූජාවලිය ග්‍රන්ථය ගුණ ගරුක සමාජයක් බිහි කර ලීමේ අරමුණ අනුව පින් පව් දෙකම අවබෝධ කරගෙන  තේරුම්ගෙන සියලු මනුෂ්‍ය යහපත් මාර්ගයේ යෙදවීම නම් අරමුණු පැහැදිලි කරගෙන බුද්ධ භක්තියෙන් හා බෞද්ධ ගෞරවයෙන් බුද්ධ ගෞරවයෙන් යුතුව බුදුගුණ වර්ණනාව, බෝධිසත්ව ගුණ වර්ණනාව ප්‍රමුඛස්ථානය දෙමින්  සකල විධ පූජා විෂයෙහි භක්තිය හා ඇල්ම ඇති කරමින් පූජාවේ ග්‍රන්ථය රචනා කර ඇතැයි නිගමනය කළ හැකිය.