බුද්ධ කාලින භාරතයේ සමාජයීය පසුබිම - කාන්තාව පිළිබද බ්‍රාහ්මණ වින්තනය
බුද්ධ කාලින භාරතයේ සමාජයීය පසුබිම
කාන්තාව පිළිබද බ්‍රාහ්මණ චින්තනය
භාරතීය ඉතිහාසයේ කාන්තාව ඉතාම පහත් කොට සැලකූ අදුරුතම යුගයක් ලෙස බ්‍රාහ්මණ යුගය ලෙස හැදින්විය හැක. පූර්ව වෛදික යුගයේදී කාන්තාවට තිබූ ගරුත්වය, නිදහස බ්‍රාහ්මණ යුගය වන විට සම්පූර්ණයෙන්ම අහිමිකර තිබුණි. අධ්‍යාපන, ආගමික, සමාජයීය, දේශපාලන හා ආර්ථිකය වැනි කිසිදු අංශයක නිදහසක් වනිතාවට ලබාදී නැත. කාන්තාව හුදෙක් ලද බොළද, අනුවණ, චපල, අදූරදර්ශි, අපිරිසිදු පිරිසක් පමණක් වන බැවින් ඔවුන් හට ජීවිතයේ කිසිදු ආකාරයක නිදහසක් නොදිය යුතුය යන්න බ්‍රාහ්මණයන්ගේ මතයයි.
කාන්තාව සිය ජීවිත කාලය පුරාවටම පුරුෂයාට යටත්විය යුතු අතර කුඩා කාලයේ සිය පියා යටතේද, විවාහ වූ පසු සිය සැමියා යටතේද, වයස්ගත වූ පසු පිරිමි දරුවෙකුගේ යටතේද ජීවත් විය යුතුය. යම් හෙයකින් විවාහක කාන්තාවක් ජීවත්ව සිටියදී සිය ස්වාමි පුරුෂයා මියගියහොත් ඇයද සිය සැමියාගේ සිරුර ගිනිගෙන දැවෙන සෑයට පැන දිවිනසා ගතයුතුය. මෙය බ්‍රාහ්මණ ඉගැන්වීම්වල සති පූජාව නමින් හැදින්වේ. එසේ නොකළහොත් වැරහැලි ඇදුම් ඇද, කුසට කටුක, අමිහිරි ආහාර ගනිමින්, ආභරණ කිසිවක් නොපැළද ඉතා දුක්ඛිත ජීවතයක් ඔවුනට උරුම වේ.
මනුස්මෘතිය අනුව වැඩිවිය පැමිණි හා තරුණ පුරුෂයින්ට කිසිදු බාධාවකින් තොරව ලාබාල දැරියන් පවා ආවාහ කරගැනීමට හැකියාව ඇත. ඒ අනුව වයස අවුරුදු 30 ක පුරුෂයෙකුට වයස 10 ක ළදැරියක්ද, වයස 27 ක පුරුෂයෙකුට වයස 07 ක ළදැරියක්ද සිය අඹුකමට ගත හැකිය.
කාන්තාව පිළිබද කරුණු විදහා දක්වන බමුණන් ඒ සබැදිව පහත පරිදි විග්‍රහ කරනු ලබයි.
- මුඛ පද්ම දළාකාරං
වාචා චන්ද සීතලං
මධු තිෂ්ඨති ජීවිහාග්‍රො
හෘදයේතු හළාහලං
කාන්තාවගේ මුහුණ පියුමක් සේ පිවිතුරුය, වචන සදුන් මෙන් සිසිල්ය, දිව අග මී පැණි මෙන් රසවත්ය, එහෙත් හදවතේ ඇත්තේ හලාහල විෂ පමණී.
- චෞදුම්බර භවං පුෂ්පං
ශ්වේත වර්ණස්‍ය කාකයො
මත්ස්‍ය පාදං ජලේ පශ්යේත්
ස්ත්‍රී භාෂ්‍යා න විශ්වසේත්
අත්තික්කා ගස්වල මල් පිපෙන්නේ නැත, ශ්වේත වර්ණ කපුටන් නැත, ජලයේ සිටින මත්ස්‍යයන්ට පාද නැත. එහෙත් ඒවා ඇතැයි කිසිවෙකු කීවොත් එය පිළිගත්තද, කාන්තාවක් කියන දෙයක් පිළි නොගත යුතුය.
- දර්ශනං චිත්ත වෛකල්‍යං
ස්පර්ශං ධනං නාසනං
සයනේ මරණං කුරියාත්
ස්ත්‍රී ප්‍රත්‍යක්ෂ රාක්ෂසී
කාන්තාවක් දැකීම සිත විකල් කිරීමට හේතුවේ. ස්පර්ශකිරීම ධන විනාශයට හේතුවේ. කාන්තාවක් සමග සයනය කිරීම මරණයට හේතුවේ. කාන්තාව ප්‍රත්‍යක්ෂ වශයෙන්ම රාක්සියකි.
- සබ්බේ නදී වංකගතා
සබ්බේ කට්ඨමයා වනා
සබ්බත්ථියෝ කරේ පාපං
ලභමානා නිවාතකේ
සියලුම ගංගාවන් ගලා බසින්නේ වංගු සහිතව ඇදයටයි. සියලුම වනාන්තර සෑදී ඇත්තේ දැව වලිනි. මෙහි ඇති සත්‍යතාවය මෙන්ම අවස්ථාව ලැබුණු සැනෙකින් කාන්තාව නිතැතින්ම වරදෙහි බැදෙන බවද සත්‍යයකි.
ඉහත සදහන් කළ පරිදි බමුණුන් විසින් ස්වකීය දර්ශනය තුල කාන්තාව ඉතා පහත් ලෙස සලකනු ලැබූ අතර ඔවුන්ට හිමිවිය යුතු නිදහසද උල්ලංඝණය කර ඇත. ඒ සදහා හේතු වශයෙන් බමුණන් විසින් පහත සදහන් කරුණු ඉදිරිපත්කර ඇත.
- කාන්තාව උපතින්ම අපවිත්‍ර ජාතියක් වීම
- කාන්තාවන් විසින් පූජාකරනු ලබන ආහාර ද්‍රව්‍යය මහා බ්‍රහ්මයා විසින් නොපිළිගන්නේය යන අදහස
- කාන්තාවට සම තත්වයක් දුනහොත් පුරුෂයන් හා තරගකාරිත්වයකට එළඹිය හැකි බව
- ස්ත්‍රිය හුදෙක් නිර්මාණය කර ඇත්තේ පුරුෂයගේ කාම ආශාවන් සදහා පමණක් වන අතර ඇයට හිමි එකම රාජකාරිය ගෙදර දොර වැඩ කටයුතු කිරීම පමණක් බව.
- කාන්තාව තුල පවතින චපල බව
- කාන්තාවන් තුල පවතින ලදබොලද, මටසිළුටු බව මහළු බමුණන්ගේ ඊර්ෂ්‍යාවට හේතු වීම.
මේ ආකාරයෙන් බ්‍රාහ්මණ ධර්මය තුල කාන්තාව ඉතා පහත් කොටසක් ලෙස විග්‍රහ කර ඇති අතර සමාජයේ මෙන්ම ස්වකීය පවුලතුලද ඇයට හිමිවිය යුතු ස්ථානය මෙම දර්ශනයන් මගින් හමුලින්ම නැතිකර දමා ඇත. ස්ත්‍රිය හුදෙක් චපල, අනුවණ තැනැත්තියක් බවත්, කිසිදු වරප්‍රසාදයකට උරුමකම් නොකිවයුතු පිරිසක් බවද බමුණන්ගේ මතය විය.
කරුණ එසේ වුවද ශාන්තිනායක අප තථාගත ගෞතම සම්මා සම්බුදු රජාණන් වහන්සේ විසින් කාන්තාව පිළිබද මීට ඉදුරාම වෙනස් ආකල්පයක් ඉදිරිපත්කළ අතර, කාන්තාව සමාජයේ උසස්, ගරු බුහුමන් ලැබිය යුතු තැනැත්තියක් බවද, සමාජයේ උසස්ම පදවිය මව් පදවිය ලෙස ද දක්වා ඇත. භික්ෂුණි සමාජය පිහිටුවීම තුලින් තමන් වහන්සේගේ දර්ශනය තුල කිසිදු උස් පහත් භේදයක් නොමැති බව උන්වහන්සේ දේශනාකළ ආකාරයටම ක්‍රියාවෙන්ද සිදුකර ස්වකීය යථාවාදි තථාකාරි ගුණය විදහා දක්වන ලදී. බොහෝ විට මිත්‍යදෘෂ්ඨික බ්‍රාහ්මණයින්ගේ දෝෂ දර්ශනයට බුදු රජාණන් වහන්සේ ලක්වූයේ මෙවැනි සමාජ හිතකාමි ආකල්ප නිසාවෙනි.
(තාරුක නිර්වාන් ගමගේ/2016.02.17)
